Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka Protokolant asystent sędziego Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody Śląskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 4 lipca 2018 r. sygn. akt II SA/Gl 344/18 w sprawie ze skargi Miasta T. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie ze skargi Miasta T. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z [...] marca 2018 r., w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, oddalił skargę w części orzekającej w rozstrzygnięciu nadzorczym o nieważności objętej nim uchwały odnośnie terenów oznaczonych w tej uchwale symbolami "U1", "U2", "KDD22" i "KDW22", a w pozostałym zakresie rozstrzygnięcie nadzorcze uchylił.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewoda Śląski na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 1875 ze zm.; dalej u.s.g.), w zw. z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (j.t. Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 ze zm.; dalej u.p.z.p.), stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta T. z dnia [...] stycznia 2018 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego w rejonie ulic: C., K., T. i P. w T.
W skardze wniesionej do sądu administracyjnego Miasto T. wniosło o uchylenie powyższego rozstrzygnięcia nadzorczego jako podjętego z naruszeniem art. 91 ust. 4 u.s.g. przez jego niezastosowanie i stwierdzenie nieważności uchwały w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania w całości pomimo faktu, iż uchybienia w treści uchwały nie mają charakteru istotnie naruszających prawo. Nadto strona skarżąca wniosła o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie. Podniósł, że w świetle orzecznictwa nawet oczywiste omyłki w planie miejscowym wymagają jego zmiany w trybie przewidzianym w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Stwierdził, że objęta rozstrzygnięciem nadzorczym uchwała została podjęta z naruszeniem art. 20 ust. 1 in fine u.p.z.p.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wydając zaskarżony wyrok nie podzielił stanowiska Wojewody Śląskiego, że w stanie faktycznym niniejszej sprawy uchylenie jedynie części zapisów kontrolowanej przez ten organ uchwały oznaczałoby niedozwoloną ingerencję w przyznane treścią art. 3 ust. 1 u.p.z.p. władztwo planistyczne gminy, w sytuacji gdy ujawnione przez organ nadzoru naruszenia prawa dotyczą jedynie niektórych wyodrębnionych liniami rozgraniczającymi terenów. Nie zostało zaś wykazane i zdaniem Sądu taka sytuacja w sprawie nie zachodzi, aby wyeliminowanie z obrotu prawnego zakwestionowanych przepisów uchwały w przedmiocie miejscowego planu uniemożliwiało prawidłowe odczytanie i stosowanie planu co do pozostałych nie objętych naruszeniem prawa terenów. Brak jest też, w ocenie Sądu, jakichkolwiek podstaw do przyjęcia aby wolą organu uchwałodawczego w ramach wynikającego z art. 3 ust. 1 ustawy władztwa planistycznego mogło być sformułowanie innej treści planu co do pozostałych objętych nim jednostek strukturalnych, gdyby plan nie obejmował terenów, co do których Wojewoda sformułował zarzuty naruszenia prawa. Sąd nie zgodził się ze skarżącą, że wszystkie wskazane przez organ nadzoru nieprawidłowości w kontrolowanej uchwale mają nieistotny charakter w rozumieniu art. 91 ust. 4 u.s.g. i podzielił stanowisko Wojewody, co do sprzeczności z prawem w rozumieniu art. 91 ust. 1 u.s.g. pozostałych wymienionych w rozstrzygnięciu nadzorczym przepisów planu zagospodarowania. W świetle art. 15 ust. 1 i art. 20 ust. 1 in fine u.p.z.p. nie ulega zdaniem Sądu wątpliwości, że część tekstowa planu powinna być zgodna z jego częścią graficzną, stanowiącymi załączniki do uchwały w przedmiocie planu miejscowego, gdyż chodzi o możliwość prawidłowego odczytania i stosowania w praktyce treści planu. Zasadnie stwierdził przy tym Wojewoda, że w takim przypadku rzeczywistej woli organu uchwałodawczego gminy nie może zastępować interpretacja innych organów, gdyż mogłoby to prowadzić w praktyce do zmiany treści planu sprzecznej z intencją uchwałodawcy. W konsekwencji nie można uznać za nieistotne naruszenie w/w przepisów ustawy przez § 15 pkt 11 lit. b planu w sytuacji opisanej w rozstrzygnięciu nadzorczym. Sąd nie podzielił stanowiska Wojewody Śląskiego aby przy uchwalaniu w/w przepisów planu organ uchwałodawczy dopuścił się naruszenia § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. Przepis ten mówi bowiem jedynie o stosowaniu na projekcie rysunku planu odpowiedniego nazewnictwa i oznaczeń. W tym zaś zakresie organ nadzoru nie wskazał na żadne naruszenia.