Decyzją z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] Podkarpacki Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w R. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Organ odwoławczy wyjaśnił, że kwestionowana decyzja nie stała się bezprzedmiotowa gdyż nie przestał istnieć przedmiot, którego dotyczy rozstrzygnięcie, ani też nie stała się ona niewykonalna. Zmiana jaka nastąpiła w stanie faktycznym polegająca na usunięciu ziemi pomiędzy murem oporowym a działką nr [...] nie powoduje, że obowiązek nie może być wykonany, bowiem w dalszym ciągu istnieją zobowiązane do wykonania tej decyzji podmioty, przedmiot decyzji i niewykonany obowiązek wynikający z obowiązującej normy administracyjnoprawnej. Ponadto wygaśnięcie decyzji stoi w kolizji z interesem społecznym, gdyż pomimo upływu dwóch lat od dnia wydania decyzji nakładającej na wnioskodawców obowiązek usunięcia skutków zrealizowanej samowoli budowlanej, obowiązek ten nie został wykonany.
J.M. i B.P. wnieśli skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. Podtrzymując argumentację zawartą w odwołaniu sformułowali zarzuty naruszenia: art. 7 w zw. z art. 77 § 1, art. 75, art. 84 § 1, art. 85 § 1 k.p.a. poprzez błędne ustalenie stanu faktycznego sprawy na skutek nieuwzględnienia wniosków dowodowych skarżących w zakresie przeprowadzenia oględzin, przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych oraz przesłuchania świadków; art. 107 § 3 k.p.a. poprzez wadliwe uzasadnienie wydanych decyzji; art. 162 § 1 k.p.a. poprzez odmowę stwierdzenia wygaśnięcia decyzji objętej wnioskiem skarżących pomimo tego, że stała się ona bezprzedmiotowa, a stwierdzenie jej wygaśnięcia leży w interesie społecznym oraz w interesie strony.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wspomnianym na wstępie wyrokiem, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako p.p.s.a.) oddalił skargę.
Sąd pierwszej instancji podkreślił, że przedmiotem zaskarżonej decyzji była kwestia wygaśnięcia ostatecznej decyzji nakazującej rozbiórkę muru oporowego, o czym stanowi art. 162 § 1 k.p.a. Mając na uwadze przesłanki stwierdzenia wygaśnięcia decyzji określone w tym przepisie Sąd zauważył, że wniosek skarżących o wygaśnięcie decyzji wskazywał na bezprzedmiotowość decyzji rozbiórkowej.
Sąd wyjaśnił, że "bezprzedmiotowość" w rozumieniu tego przepisu oznacza ustanie prawnego bytu elementu stosunku materialnoprawnego nawiązanego na podstawie decyzji administracyjnej, a to z powodu wygaśnięcia podmiotu, zniszczenia lub przekształcenia rzeczy, rezygnacji z uprawnień przez stronę, czy też na skutek zmiany stanu faktycznego uniemożliwiającego wykonanie decyzji albo z powodu zmiany w stanie prawnym, ale tylko w przypadku, gdy powoduje ona taki skutek" (tak: B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, 2005, s. 777). Dalej Sąd scharakteryzował bezprzedmiotowość podmiotową i przedmiotową.