Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej "F." [...] sp. j. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 października 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 1156/17 w sprawie ze skargi "F" [...] sp. j. z siedzibą w K. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] lutego 2017 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 11 października 2017 r., sygn. IV SA/Wa 1156/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd I instancji), po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2017 r. sprawy ze skargi F. [...] Sp. j. na decyzję Ministra Środowiska z [...] lutego 2017 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania, oddalił skargę.
W skardze kasacyjnej "F. [...]" [...] Sp. j. z siedzibą w K. [...] (dalej: skarżący kasacyjnie) reprezentowana przez r.pr. I. N. zaskarżyła w całości wyrok Sądu I instancji.
Na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a., zaskarżonemu wyrokowi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarzucono:
1. naruszenie prawa materialnego:
a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. w zw. z art. 3 pkt 48 ustawy - Prawo ochrony środowiska poprzez jego błędną wykładnię w zakresie pojęcia "zakład" i przyjęcie, że instalacje usytuowane na działkach o nr [...] i [...], rozdzielone działką [...], stanowią jeden zakład,
b) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. w zw. z art. 201 ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz ust. 6 pkt 8 lit. b załącznika do rozporządzenia Ministra Środowiska z 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. z 2014 r., poz. 1169) poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że dwa odrębne zakłady, z których żaden nie przekracza 2 000 stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg prowadzone przez skarżącą, wymagają pozwolenia zintegrowanego,
2. naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 3 § 1 p.p.s.a. w z w. z art. 6 k.p.a., art. 7 k.p.a., art. 8 k.p.a., art. 77 k.p.a., art. 80 k.p.a., poprzez stosowanie przepisów rozporządzenia Ministra Środowiska z 27 sierpnia 2014r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. z 2014 r. poz. 1169) w sposób dowolny, nie podejmując wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy, skutkujący uznaniem, że parametry instalacji usytuowanych na terenie dwóch różnych działek i dwóch różnych zakładów, podlegają sumowaniu, a w konsekwencji istnieje konieczności wydania pozwolenia zintegrowanego.
W skardze kasacyjnej wniesiono o:
1. uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i uwzględnienie skargi na mocy art. 188 p.p.s.a.,
2. zasądzenie kosztów (w tym kosztów zastępstwa radcowskiego) według norm przepisanych,
3. rozpoznanie skargi na posiedzeniu niejawnym, w myśl art. 182 § 1 p.p.s.a.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano, że orzeczenie Sądu I instancji jest wadliwe z uwagi na poniższe:
Odnosząc się do pierwszego z zarzutów błędnej "interpretacji" pojęcia zakładu, zdefiniowanego w art. 3 pkt 48 ww. ustawy, w skardze kasacyjnej wskazano, że jako zakład traktuje się jedną lub kilka instalacji wraz z terenem, do którego prowadzący instalacje posiada tytuł prawny, oraz znajdującymi się na nim urządzeniami. W tym miejscu istotnym jest wskazanie, że podmiot wnioskujący o wydanie decyzji pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji chowu trzody chlewnej posiada tytuł prawny do nieruchomości oznaczonych jako działki o nr ewid. [...] i [...]. Poprzez instalację, zgodnie z przytoczoną wyżej ustawą Prawo ochrony środowiska, rozumie się stacjonarne urządzenie techniczne lub zespól takich urządzeń technicznych powiązanych technologicznie, do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot i co ważne, położonych na terenie jednego zakładu. Takie stanowisko zostało wyrażone również przez Ministra Środowiska w uzasadnieniu swojej decyzji. Żadna z powyższych przesłanek nie zachodzi dla postępowań będących dwoma odrębnymi zakładami. Zdaniem skarżącego kasacyjnie, pojęcia zakładu nie można definiować prawidłowo bez uwzględnienia konieczności powiązania technologicznego instalacji znajdującego się na ich terenie. Zatem, dla prawidłowej oceny niniejszej sprawy należałoby zdefiniować termin powiązanie technologiczne. Z uwagi na fakt, że ani ustawa z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko ani ustawa z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska nie definiują pojęcia powiązanie technologiczne, zasadne jest przywołanie wykładni językowej tego pojęcia, które przy interpretacji normy prawnej ma zasadnicze znaczenie. Słowo powiązanie oznacza związek czegoś z czymś lub kogoś z kimś, wzajemną zależność przyczyn i skutków.