Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej "F." [...] sp. j. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 października 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 1157/17 w sprawie ze skargi "F." [...] sp. j. z siedzibą w K. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] lutego 2017 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 11 października 2017 r., sygn. IV SA/Wa 1157/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd I instancji), po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2017 r. sprawy ze skargi F. [...] Sp. j. na decyzję Ministra Środowiska z [...] lutego 2017 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania, oddalił skargę.
W skardze kasacyjnej "F. [...] Sp. j. z siedzibą w K. (dalej: skarżący kasacyjnie) reprezentowana przez r.pr. I. N. zaskarżyła w całości wyrok Sądu I instancji.
Na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a., zaskarżonemu wyrokowi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarzucono:
1. naruszenie prawa materialnego:
a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. w zw. z art. 3 pkt 48 ustawy - Prawo ochrony środowiska poprzez jego błędną wykładnię w zakresie pojęcia "zakład" i przyjęcie, że instalacje usytuowane na działkach o nr [...] i [...], rozdzielone działką [...], stanowią jeden zakład,
b) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. w zw. z art. 201 ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz ust. 6 pkt 8 lit. b załącznika do rozporządzenia Ministra Środowiska z 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. z 2014 r., poz. 1169) poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że dwa odrębne zakłady, z których żaden nie przekracza 2000 stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg prowadzone przez skarżącego, wymagają pozwolenia zintegrowanego,
2. naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 3 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 6 k.p.a., art. 7 k.p.a., art. 8 k.p.a., art. 77 k.p.a., art. 80 k.p.a., poprzez stosowanie przepisów rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. z 2014r., poz. 1169) w sposób dowolny, nie podejmując wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy, skutkujący uznaniem, że parametry instalacji usytuowanych na terenie dwóch różnych działek i dwóch różnych zakładów, podlegają sumowaniu, a w konsekwencji istnieje konieczności wydania pozwolenia zintegrowanego.
W skardze kasacyjnej wniesiono o:
1. uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i uwzględnienie skargi na mocy art. 188 p.p.s.a.,
2. zasądzenie kosztów (w tym kosztów zastępstwa radcowskiego) według norm przepisanych,
3. rozpoznanie skargi na posiedzeniu niejawnym, w myśl art. 182 § 1 p.p.s.a.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano, że zdaniem skarżącego kasacyjnie, pojęcia zakładu nie można definiować prawidłowo bez uwzględnienia konieczności powiązania technologicznego instalacji znajdującego się na ich terenie. Zatem, dla prawidłowej oceny niniejszej sprawy należałoby zdefiniować termin powiązanie technologiczne. Z uwagi na fakt, że ani ustawa z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko ani ustawa z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska nie definiują pojęcia powiązanie technologiczne, zasadne jest przywołanie wykładni językowej tego pojęcia, które przy interpretacji normy prawnej ma zasadnicze znaczenie. Słowo powiązanie oznacza związek czegoś z czymś lub kogoś z kimś; wzajemną zależność przyczyn i skutków. Natomiast słowo technologiczne pochodzi od rzeczownika technologia, który oznacza metodę prowadzenia procesu produkcyjnego lub przetwórczego. Zatem powiązanie technologiczne należałoby zdefiniować jako związek lub wzajemną zależność pomiędzy procesami produkcyjnymi lub przetwórczymi prowadzonymi w co najmniej dwóch instalacjach bądź obiektach lub urządzeniach nie będących instalacjami, przy czym proces prowadzony w jednej instalacji wywiera skutek w procesie prowadzonym w drugiej, W omawianej sprawie takiego związku lub zależności nie ma, obiekty objęte odrębnymi wnioskami stanowią niezależne technologicznie instalacje, stanowiące dwa niezależne i odrębne zakłady o odrębnych numerach identyfikacyjnych stada. Powyższe w ocenie skarżącego kasacyjnie, dowodzi o zupełnym braku powiązania instalacji, jak również odrębności niepowiązanych ze sobą zakładów. Zdaniem skarżącego kasacyjnie, należy mieć na uwadze, że okoliczność prowadzenia przez jeden podmiot dwóch, co ważne, odrębnych zakładów (potwierdzone wyżej przytoczoną kontrolą) zlokalizowanych w niewielkiej odległości względem siebie, nie może skutkować uznaniem istnienia pomiędzy nimi powiązania technologicznego i nie powinno, wbrew stanowisku Sąd I Instancji, skutkować sumowaniem parametrów każdego z zakładów.