Skarga kasacyjna na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w L. w przedmiocie nakazu z zakresu nadzoru sanitarnego
Uzasadnienie strona 8/8

Jak wynika z treści decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w uzasadnieniu tej decyzji organ ten powołał się na ww. przepis uzasadniając niedopuszczalność umieszczenia na etykiecie sformułowania "Poleca dietetyk M. K.". W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, powołanie się przez organ administracji na wskazany przepis było błędem. Przepis ten stanowi bowiem, że informacje na temat żywności nie mogą wprowadzać w błąd, w szczególności co do właściwości środka spożywczego, a w szczególności co do jego charakteru, tożsamości, właściwości, składu, ilości, trwałości, kraju lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji. Wynika z niego obowiązek rzetelnego informowania o składzie produktu. Przepis ten natomiast nie ma żadnego związku z dopuszczalnością bądź niedopuszczalnością umieszczania oświadczeń zdrowotnych na etykietach dotyczących produktów spożywczych. Powołanie się przez organ administracji na art. 7 ust. 1 lit. a Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. nie powinno mieć miejsca. Nie zmienia to jednak faktu, że organ administracji prawidłowo zastosował w sprawie art. 2 pkt 5 oraz art. 12 lit. c Rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności (Dz. Urz. UE 12 z 18 stycznia 2007 r.). Eliminacja z uzasadnienia decyzji art. 7 ust. 1 lit. a Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. nie mogłaby tym samym skutkować koniecznością eliminacji z obrotu prawnego tej decyzji.

Mając na uwadze wskazane dotychczas argumenty, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego brak jest podstaw do przyjęcia, że zaistniały podstawy do uwzględnienia skargi kasacyjnej z powodu naruszenia przez Sąd I instancji art. 145 § 1 pkt 1 lit. a w zw. z art. 151 P.p.s.a.

Podstawą uwzględnienia skargi kasacyjnej nie mógł też być zarzut naruszenia art. 141 § 4 P.p.s.a. poprzez brak uzasadnienia rozstrzygnięcia w zakresie przyjętego przez Sąd naruszenia art. 7 ust. 1 lit. a Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego uzasadnienie Sądu I instancji w tej części, w której odniósł się on do zarzutu naruszenia ww. przepisu jest rzeczywiście niejasne i powierzchowne. Ogranicza się ono w istocie do powtórzenia stanowiska organu administracji zawartego w odpowiedzi na skargę. Z kolei stanowisko organu administracji także budzi wątpliwości niemniej jednak stwierdzić należy, że wprawdzie nie wprost, to jednak organ administracji w istocie wyraził pogląd, iż powoływanie się na art. 7 ust. 1 lit. a Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. było błędem. Tak właśnie, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, interpretować należy zawarte w odpowiedzi na skargę stwierdzenie, że organ I instancji zacytował pełen tekst ww. przepisu oraz zagmatwaną treść zdania: "Tak więc, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w L. nie odnosił się wyłącznie do związku składu środka spożywczego z cytowanym zwrotem i nie uzasadniał tego związku". Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, oczywistym jest, że Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w ogóle nie odnosił się do wymogu prawidłowości oznaczenia składu produktu tylko do wymogu, by na etykiecie związanej z tym produktem nie było umieszczane niedozwolone oświadczenia zdrowotne. Sąd I instancji powinien stwierdzić, że powołanie przez organ I instancji w uzasadnieniu decyzji art. 7 ust. 1 lit. a Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. było błędem, który to błąd nie mógł jednak być podstawą wyeliminowania z obrotu prawnego tej decyzji. Brak takiego stwierdzenia w uzasadnieniu wyroku Sądu I instancji jest uchybieniem jednakże nie jest to uchybienie na tyle istotne, by mogło być ono samo w sobie podstawą uwzględnienia skargi kasacyjnej.

Z przytoczonych wyżej względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

Strona 8/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6205 Nadzór sanitarny
Inne orzeczenia z hasłem:
Nadzór budowlany
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny