Dnia 11 lutego 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kamiński Sędziowie Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędzia del. WSA Katarzyna Golat Protokolant starszy inspektor sądowy Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej D. W. i E. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 11 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Gl 380/14 w sprawie ze skarg Z. W. oraz D. W. i E. W. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 11 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/GL 380/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Z. W. oraz D. W. i E. W. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej.
W uzasadnieniu Sąd podał, że w dniu 9 listopada 2012 r. do Prezydenta Miasta Sosnowca wpłynął wniosek Z. W. - Prezesa B., działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta (zarządcy drogi), o zezwolenie na realizację inwestycji drogowej pn.: "Rozbudowa ulicy Południowej w Sosnowcu".
Decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...], znak: [...] Prezydent Miasta Sosnowca, działając na podstawie art. 11a, art.11c, art.11f, art.11i, art.11j, art.12, art.16 ust.2, art.17 i art.23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych ( tekst jedn. Dz. U. z 2008r., Nr 193, poz.1194 z późn. zm.) udzielił zezwolenia na realizację w/w inwestycji obejmującej działki o numerach wymienionych w decyzji. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał na kompletność wniosku inwestora, fakt prawidłowego zawiadomienia stron postępowania oraz stwierdził, że projektowany podział nieruchomości został opracowany przez uprawnionego geodetę, natomiast wymagane części projektu zostały sporządzone przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia budowlane.
Od powyższej decyzji odwołania wnieśli pełnomocnik Z. W. oraz E., D. i Z. W.
Pełnomocnik Z. W. podniósł, że organ I instancji naruszył art. 2 Konstytucji R.P. oraz zignorował przepis art. 11a specustawy drogowej, bowiem decyzja została wydana przez prezydenta miasta, który nie był właściwym w sprawie, działając na własny wniosek. Zaskarżona decyzja nie odpowiada też art. 11f pkt 4 specustawy, który obliguje organ wydający decyzję do zawarcia w niej wymagań dotyczących uzasadnionych interesów osób trzecich. Zawarte w punkcie IV decyzji ustalenia są zbyt ogólne, ażeby można było się do nich odnieść rzeczowo. Ponadto odwołujący się podniósł, że nieruchomość skarżącego obciążona jest w chwili obecnej procesem o ustanowienie drogi koniecznej i tym samym wdrażanie kolejnych procedur może spowodować powstanie sytuacji kolizyjnej z osobami zgłaszającymi roszczenie do tej działki.
W odwołaniu wniesionym przez E. W., D. W. oraz Z. W. strony wskazały, że w trakcie prac geodezyjnych związanych z podziałem należącej do nich nieruchomości wniosły szereg uwag do protokołu polowego. Uwagi te dotyczyły między innymi nieuwzględnienia decyzji z dnia [...] listopada 1993 r. znak: [...] ustanawiającej granicę między działką [...] - obecnie [...] a działką [...] i drogą asfaltową główną. Zdaniem skarżących ma to istotne znaczenie dla określenia wielkości powstałych działek po dokonaniu podziału. Ponadto w ocenie odwołujących się postępowanie administracyjne nie powinno być wszczynane przed zakończeniem postępowania cywilnego. Podnieśli również, że już na etapie projektowania ww. inwestycji Z. W. próbował zawrzeć porozumienie co do zajętych części działek o nr [...], jednakże władze ukrywały fakt remontu ul. Południowej i nie pozwalały na zawarcie takiego porozumienia. Zastrzeżenia odwołujących się budził również fakt zastosowania do lokalnej drogi o małym natężeniu ruchu specustawy drogowej. Ponadto stwierdzili, że zaskarżona decyzja powinna być podpisana przez Prezydenta Miasta Sosnowca osobiście, nie zaś przez osobę do tego uprawnioną.