Skarga kasacyjna na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Z. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie upoważnienia Burmistrza do desygnowania przedstawicieli organu prowadzącego szkoły do składu komisji konkursowych: uchyla zaskarżony wyrok w całości;
Tezy

Dla powołania komisji konkursowej /art. 36a ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty - Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./, ustanowiono kompetencje organu wykonawczego gminy /art. 5c pkt 2 tej ustawy/, co wyłącza domniemanie właściwości rady gminy w rozumieniu art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 grudnia 2004 r. II SA/Sz 790/04 w sprawie ze skargi Gminy N. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Z. z dnia 24 czerwca 2004 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie upoważnienia Burmistrza do desygnowania przedstawicieli organu prowadzącego szkoły do składu komisji konkursowych: uchyla zaskarżony wyrok w całości; oddala skargę Gminy N.;

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 17 grudnia 2004 r. /II SA/Sz 790/04/, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy N. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Z. z dnia 24 czerwca 2004 r. (...) w przedmiocie nieważności uchwały w sprawie upoważnienia Burmistrza do desygnowania przedstawicieli organu prowadzącego do składu komisji konkursowych - uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.

W uzasadnieniu Sąd wyjaśnił, że Rada Miejska w N. uchwałą z dnia 26 maja 2004 r. na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, upoważniła Burmistrza N. do desygnowania wybranych przez siebie osób jako przedstawicieli organu prowadzącego do składu komisji konkursowych na stanowisko dyrektorów placówek oświatowych prowadzonych przez gminę Nowogard. Rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewoda Z. stwierdził nieważność przedmiotowej uchwały, uznając że Rada przekroczyła zakres ustawowych kompetencji, naruszając przepis art. 36a ust. 5 w związku z art. 5c ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./ i tym samym rażąco naruszyła prawo.

W skardze do Sądu Gmina N. powołała się na orzecznictwo NSA, wskazując że burmistrz, w świetle powołanych przepisów, jest upoważniony do powołania komisji konkursowej a organ prowadzący szkołę musi imiennie wskazać swoich przedstawicieli, z których burmistrz dopiero powoła komisję. Ponieważ kompetencja rady w tym zakresie wynika z domniemania prawnego /art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym/ to rada tę kompetencję mogła przenieść na burmistrza.

Organ nadzoru wnosił o oddalenie skargi.

Uzasadniając wyrok Sąd przywołał treść przepisu art. 36a ust. 5 w art. 5c ustawy o systemie oświaty i podzielił pogląd zawarty w wyrokach NSA: z dnia 19 września 2003 r. II SA/Po 1438, II SA/Po 1560/03, z dnia 1 grudnia 2003 r., II SA/Ka 226/03 i z dnia 7 października 1997 r. II SA/Wr 795/97 uznając, że organem właściwym do wyznaczenia przedstawicieli reprezentujących organ prowadzący szkołę w myśl art. 18 ust. 1 jest Rada Gminy, jako organ stanowiący. Ponieważ ta kompetencja nie była wyłączna rada mogła scedować swoje uprawnienia do wyznaczenia przedstawicieli na burmistrza.

Wojewoda Z. wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku, wnosząc o jego uchylenie i zarzucając błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 36a ust. 5 ustawy o systemie oświaty oraz art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. W uzasadnieniu wyjaśnił, że przepis art. 36a ust. 5 o systemie oświaty musi być interpretowany w związku z art. 5c tej ustawy a określenie "organ prowadzący szkołę" użyte w tym ostatnim przepisie odnosi się do całego przepisu art. 36a ust. 5 - do zdania wstępnego jak i do pojęcia zawartego w pkt 1 lit. "a" tegoż artykułu. W sytuacji zatem gdy wyraźny przepis ustawy przekazuje kompetencje organowi wykonawczemu gminy to do wykonania tak określonej kompetencji właściwy jest ten organ. Do tej kwestii Sąd się nie ustosunkował. Regulacja zawarta w ustawie oświatowej ustalająca kompetencję organu wykonawczego gminy sprawia że konstrukcja prawna domniemania właściwości rady gminy, zawarta w przepisie art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, nie ma zastosowania.

Strona 1/2