Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 marca 2018 r. sygn. akt II SA/Rz 1323/17 w sprawie ze sprzeciwu A. z siedzibą w W. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] czerwca 2017 r., nr [...] w przedmiocie określenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 13 marca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił sprzeciw A. z siedzibą w W. (dalej jako "skarżącego stowarzyszenie") od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z [...] czerwca 2017 r. w przedmiocie określenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rzeszowie uchyliło w całości decyzję Prezydenta Miasta Rzeszowa z [...] kwietnia 2017 r. określającą środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia pn.: "Budowa drogi wojewódzkiej w Rzeszowie na odcinku od skrzyżowania ul. Podkarpackiej z ul. 9 Dywizji Piechoty (DK 19) do Al. gen. W. Sikorskiego (DW 878)" i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
Skarżące stowarzyszenie wniosło sprzeciw (zatytułowany "skarga") od tej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie.
Oddalając sprzeciw Sąd I instancji w pierwszej kolejności wyjaśnił, że 1 czerwca 2017 r. weszła w życie nowelizacja ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej jako "p.p.s.a."), która wyłączyła możliwość złożenia skargi od decyzji kasacyjnej wydanej na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. W miejsce skargi wprowadzono nowy środek zaskarżenia w postaci sprzeciwu od decyzji, o którym stanowi art. 64a p.p.s.a. Sąd I instancji podkreślił, że wniesioną w tej sprawie "skargę" uznać należało za sprzeciw w rozumieniu powołanych wyżej przepisów.
Sąd I instancji wyjaśnił także, że w przypadku wniesienia spóźnionego środka zaskarżenia do sądu, który wpłynął z zachowaniem terminu błędnie podanego w pouczeniu, istnieje obowiązek rozpatrzenia go bez potrzeby wnoszenia przez stronę wniosku o przywrócenie terminu. Taka sytuacja miała miejsce w tej sprawie, dlatego Sąd I instancji rozpoznał sprzeciw skarżącego stowarzyszenia.
Sąd I instancji podzielił stanowisko organu odwoławczego w zakresie konieczności wydania decyzji kasacyjnej na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. Przeprowadzone przez organ I instancji postępowanie administracyjne naruszyło art. 10 § 1, art. 77 § 1, art. 107 § 3 k.p.a., a także art. 8, art. 9, art. 11 i 80 § 1 k.p.a., co uzasadniało uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Sąd I instancji podkreślił, że powyższe naruszenia nie były kwestionowane w sprzeciwie.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosło skarżące stowarzyszenie.
W pierwszej kolejności stowarzyszenie zarzuciło, że wyrok został wydany w warunkach nieważności (art. 183 § 2 pkt 3 p.p.s.a.). Stowarzyszenie wyjaśniło, że w tej samej sprawie - czyli sprzeciwu od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z [...] czerwca 2017 r. - nastąpiło wcześniej, w tych samych okolicznościach faktycznych i prawnych, odrzucenie sprzeciwu M.C. (postanowienie Sądu I instancji z 10 października 2017 r., sygn. akt II SA/Rz 1010/17).
W przypadku uznania powyższego zarzutu za nieuzasadniony, skarżące stowarzyszenie zarzuciło naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy.