Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędzia del. WSA Krzysztof Dziedzic Protokolant asystent sędziego Małgorzata Mańkowska po rozpoznaniu w dniu 8 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] z siedzibą we L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 września 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 2554/14 w sprawie ze skargi [...] z siedzibą we L. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary administracyjnej oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 września 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 2554/14 oddalił [...] z siedzibą we L. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary administracyjnej.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wojewoda Lubelski decyzją z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] nałożył na [...] z siedzibą we L. (dalej: Przewoźnik) karę administracyjną w wysokości 3.000 EUR (w przeliczeniu na złote wg średniego kursu ogłoszonego przez NBP 12.597 zł).
Po rozpatrzeniu odwołania Przewoźnika Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z dnia [...] października 2015 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Powyższe rozstrzygnięcie wydano w oparciu o art. 138 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2011 Nr 264, poz. 1573 ze zm.; dalej: ustawa o cudzoziemcach), art. 513 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2013 r., poz. 1650 ze zm.) oraz art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej: k.p.a.).
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że 4 lutego 2014 r. Komendant Placówki Straży Granicznej w H. wystąpił do Wojewody Lubelskiego z wnioskiem o wymierzenie kary administracyjnej Przewoźnikowi wskazując, iż 23 stycznia 2014 r. przywiózł on autokarem relacji K. - R. obywatela [...] V. I., który nie posiadał wymaganego zezwolenia uprawniającego go do wjazdu i pobytu na terytorium Polski. W dokumencie podróży cudzoziemca zamieszczona była wiza Schengen wielokrotnego wjazdu wydana 17 stycznia 2014 r., ważna od 27 stycznia do 25 kwietnia 2014 r., na 20 dni.
V. I. przesłuchany przez funkcjonariusz Straży Granicznej w dniu 24 stycznia 2014 r. oświadczył, że jechał do Anglii na dwa tygodnie w odwiedziny do swojej siostry. Oświadczył, że posiada wizę upoważniającą do pobytu na terenie Anglii, ponadto wskazał, że posiada wizę Schengen (tranzytową), "ale jak się okazało jest jeszcze nieważna". Ponadto cudzoziemiec zeznał, że kiedy wsiadał do autobusu nikt nie sprawdził mu paszportu ani wizy. Kierowca autobusu M. B. przesłuchany tego samego dnia wskazał, że wie, jakie obowiązki ciążą na przewoźniku na podstawie art. 135 ust. 1 i 2 ustawy o cudzoziemcach, jednak zaznaczył, że przeoczył sprawdzenie paszportu i wizy tej osoby oraz oświadczył, że wpuścił cudzoziemca do autobusu nie sprawdzając mu paszportu ani wizy, lecz jedynie bilet na autobus.
Organ wyjaśnił, że stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach cudzoziemiec może przekroczyć granicę i przebywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli posiada dokumenty wymienione w tym przepisie. Podkreślił, że działania, do których zobowiązuje przewoźnika art. 135 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach, nie mogą ograniczać się do formalnej czynności sprawdzenia, czy cudzoziemiec posiada jakikolwiek dokument wymieniony w tym przepisie. Stwierdził, że przewoźnik lub działający w jego imieniu pracownicy powinni dążyć do ustalenia, czy pasażerowie posiadają odpowiednie dokumenty także poprzez analizę ich treści. Jeżeli analiza treści dokumentu wskazuje, że jest on nieważny, ponieważ wygasł termin jego ważności lub ważność dokumentu jeszcze się nie rozpoczęła, bądź został już wykorzystany, przewoźnik (bądź działająca w jego imieniu osoba) powinna to stwierdzić. Wskazał, że w przypadku stwierdzenia naruszenia przez przewoźnika obowiązków wymienionych w art. 135 ustawy o cudzoziemcach skutkującego przywiezieniem do granicy cudzoziemca nieposiadającego ważnego dokumentu podróży uprawniającego do przekroczenia granicy, wymaganej wizy lub innego ważnego dokumentu uprawniającego do wjazdu i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nałożenie kary administracyjnej na przewoźnika na podstawie art. 138 ww. ustawy jest obligatoryjne.