Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon Sędziowie Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz ( spr. ) Sędzia del. WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. spółka z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 października 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 811/10 w sprawie ze skargi K. spółka z o.o. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz K. spółka z o.o. kwotę 320 (słownie: trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 20 października 2010 r., sygn. I SA/Wa 811/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi K. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Konstancinie Jeziornej na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2010 r., w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków - oddalił skargę.
W uzasadnieniu wyroku podano, iż decyzją z [...] lutego 2010 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego utrzymał w mocy decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Warszawie z [...] lipca 2009 r. wpisującą do rejestru zabytków pozostałości zespołu budowlanego willi "J." tj. kordegardę i bramę, położone w Konstancinie Jeziornie przy ul Ż. [...] (dawnej nr [...]), powiat piaseczyński. Pozostałości zespołu budowlanego willi "J." tj. kordegarda i brama wjazdowa, odpowiadają definicji zabytku nieruchomego zawartej w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, który wyraźnie określa, że jest to dzieło człowieka lub jest związany z jego działalnością i stanowi świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, którego zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową. Ponadto, zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy zabytki nieruchome stanowiące zespoły budowlane, podlegają ochronie i opiece bez względu na stan zachowania. Podzielając stanowisko organu I instancji, organ odwoławczy, uznał za zasadną i potrzebną ochronę prawną pozostałości zespołu budowlanego willi "J." tj. kordegardy i bramy, które w pełni zachowały wartości zabytkowe.
W skardze na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego K. sp. z o. o. w Konstancinie Jeziornej wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji, ewentualnie o uchylenie obu decyzji. Zaskarżonej decyzji skarżący zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 6, 7, 8, 77, § 1, 80 Kpa w szczególności poprzez brak wszechstronnego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego oraz przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, co w konsekwencji doprowadziło organ do błędnego przyjęcia, iż kordegarda i brama wjazdowa mają w sposób oczywisty i niepodważalny charakter zabytkowy; art. 107 § 1 i 2 Kpa poprzez brak wszechstronnego uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji; art. 10 ust. 1 oraz art. 61 Kpa -poprzez niepoinformowanie skarżącego, iż postępowanie zostało wszczęte nie tylko w sprawie wpisania do rejestru zabytków kordegardy i bramy wjazdowej ale także w sprawie wpisania do rejestru otoczenia zabytku. Ponadto zarzucono naruszenie prawa materialnego tj.: art. 64 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez wpisanie do rejestru zabytków kordegardy i bramy wjazdowej w sytuacji, gdy wyżej wymienione obiekty nie są zabytkami w rozumieniu ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, a więc bez podstawy prawnej; art. 2 Konstytucji poprzez nieuzasadniony wpis do rejestru zabytków obiektów, w odniesieniu do których zostały wydane prawomocne decyzje o pozwoleniu na budowę, które to decyzje ze względu na zmianę statusu prawnego obiektów (z obiektów położonych na obszarze wpisanym do rejestru zabytków na obiekty wpisane do rejestru zabytków) nie będą mogły być wykonane, co narusza zasadę praw nabytych, a także art. 3 pkt. 1, art. 6 ust. 1 pkt 1 b) oraz art. 9 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków poprzez ich błędną interpretację oraz niewłaściwe zastosowanie, co w konsekwencji doprowadziło organ do błędnego przyjęcia, że kordegarda i brama wjazdowa są zabytkami w rozumieniu ustawy o ochronie zabytków.