Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Alicja Plucińska - Filipowicz Sędziowie Andrzej Jurkiewicz Tomasz Zbrojewski ( spr.) Protokolant Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Warmińsko-Mazurskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 14 grudnia 2006 r. sygn. akt II SA/Ol 143/06 w sprawie ze skargi Gminy L. na rozporządzenie Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 27 września 2005 r. nr 38 w przedmiocie Górznieńsko - Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego w części dotyczącej województwa warmińsko - mazurskiego 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę Gminy L. na rozporządzenie Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 27 września 2005 r. nr 38, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 14 grudnia 2006 roku, sygn. akt II SA/Ol 143/06 po rozpoznaniu skargi Gminy L. na rozporządzenie Wojewody Warmińsko - Mazurskiego Nr 38 z dnia 27 września 2005 roku w przedmiocie Górznieńsko - Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego w części dotyczącej województwa warmińsko - mazurskiego, stwierdził nieważność zaskarżonego rozporządzenia, zasądził od Wojewody Warmińsko - Mazurskiego na rzecz Gminy L. kwotę 240 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego oraz orzekł, że zaskarżone rozporządzenie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.
Z treści uzasadnienia kwestionowanego wyroku wynika, że Wojewoda Warmińsko - Mazurski rozporządzeniem Nr 38 z dnia 27 września 2005 roku w sprawie Górznieńsko - Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego w części dotyczącej województwa warmińsko - mazurskiego, na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm.), ustalił obszar i cele ochrony Parku oraz wprowadził obowiązujące na jego terenie zakazy. W załączniku do rozporządzenia podano opis przebiegu granic parku.
Uchwałą Nr XXXV/301/05 z dnia 8 grudnia 2005 roku Rada Miejska w Lidzbarku, na podstawie art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o administracji rządowej w województwie (Dz. U. z 2001 roku, Nr 80, poz. 872) w związku z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 roku, Nr 142, poz. 1591 ze zm.), wezwała Wojewodę Warmińsko - Mazurskiego do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie powyższego rozporządzenia podnosząc, że projekt rozporządzenia nie został uzgodniony z miejscowo właściwymi gminami, pomimo że nastąpiło powiększenie terenu parku.
Wojewoda Warmińsko - Mazurski uznał powyższe wezwanie za bezzasadne.
Gmina L. wniosła skargę na przedmiotowe rozporządzenie żądając stwierdzenia jego nieważności oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu strona podała, że projekt rozporządzenia nie został uzgodniony z właściwą miejscowo radą gminy, do czego zobowiązywał art. 16 ust. 3, 4 i 7 ustawy o ochronie przyrody oraz art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.).
W odpowiedzi na skargę Wojewoda Warmińsko - Mazurski wniósł o jej odrzucenie wskazując na brak interesu prawnego Burmistrza Miasta L. do wniesienia skargi bądź o oddalenie skargi. W ocenie organu, skarga powinna być odrzucona, gdyż jedynie Rada Miejska L. posiadała uprawnienie do wniesienia skargi. Nadto, rozporządzenie nie dotyczyło utworzenia, powiększenia lub zmniejszenia obszaru parku krajobrazowego, czy też jego likwidacji, ani nie wprowadzało nowych form ochrony przyrody. Jego wydanie było niezbędne w celu dostosowania regulacji obowiązujących na terenie parku do wymagań nowej ustawy o ochronie przyrody w zakresie zakazów. Zasady techniki legislacyjnej nie pozwalały na fragmentaryczne uregulowanie spraw dotyczących parku. W konkluzji organ wyjaśnił, że rozporządzenie przekazane zostało do kontroli Prezesowi Rady Ministrów i nie zostało zakwestionowane pod kątem procedury podjęcia i zawartości merytorycznej.