Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. WSA Marta Laskowska-Pietrzak /spr./ po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Gminy Radłów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 14 listopada 2019 r. sygn. akt I SA/Op 364/19 w sprawie ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Gminy Radłów z dnia [..], nr [..] w przedmiocie uchwalenia Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków I. oddala skargę kasacyjną; II. zasądza od Gminy Radłów na rzecz Wojewody Opolskiego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z 14 listopada 2019 r., sygn. akt II SA/Op 364/19 po rozpoznaniu skargi Wojewody Opolskiego stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy Radłów z dnia [..]., nr [..] w przedmiocie uchwalenia Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków.
Wyrok zapadł na tle następującego stanu faktycznego i prawnego.
We wniesionej do Sądu, na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 , dalej u.s.g.) i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.- dalej zwanej p.p.s.a.), skardze na uchwałę Nr [..] Rady Gminy Radłów z dnia [..]r. w sprawie Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków na terenie gminy Radłów (dalej: Uchwała, Regulamin) Wojewoda Opolski wskazał, że w toku badania legalności aktu stwierdzono liczne istotne naruszenia prawa, w tym art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1437, dalej: u.z.z.w.) przez naruszenie zawartej tam delegacji ustawowej, w części poprzez jej przekroczenie, a w części przez jej niewypełnienie, albowiem:
- w § 3 pkt 4 Regulaminu zawarto zobowiązanie przedsiębiorstwa do prowadzenia regularnej wewnętrznej kontroli jakości dostarczanej wody, przeznaczonej do spożycia przez ludzi, jednakże nie wskazując szczegółowych parametrów jakościowych wody. Określenie w przepisach odrębnych podstawowych wymagań, jakie powinna spełniać woda, aby mogła zostać uznana za zdatną do spożycia przez ludzi nie przesądza o parametrach jakościowych w konkretnym przypadku. Mając na uwadze fakt, że woda pobierana jest z różnych ujęć, może ona posiadać inne parametry niż te, które wynikają z Rozporządzenia Ministra Zdrowia, przy jednoczesnym zachowaniu minimum określonego tymi przepisami. Tym samym według Wojewody brak określenia w Regulaminie minimalnego poziomu jakościowego wody, stanowi naruszenie prawa, albowiem delegacja z art. 19 ust. 5 pkt 1 u.z.z.w. została wypełniona jedynie częściowo. W sytuacji gdy w § 15 ust. 1 Regulaminu przewidziano, że odbiorca ma prawo do zgłaszania reklamacji dotyczących ilości i jakości świadczonych usług, to brak wskazania w regulaminie konkretnego minimalnego poziomu świadczonych usług dotyczących jakości dostarczanej wody czyni możliwość złożenia reklamacji w tym zakresie niezwykle utrudnioną, o ile nie iluzoryczną,
- w § 5 ust. 3 Regulaminu przewidziano, że przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne udostępnia na swojej stronie internetowej aktualnie obowiązujące ogólne warunki umów, co według organu nadzoru, stanowi scedowanie przez radę gminy obowiązku wynikającego z art. 19 ust. 5 pkt 2 u.z.z.w. do określenia warunków i trybu zawierania umów z odbiorcami bezpośrednio na przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne. Regulacja ta stanowi istotne naruszenie prawa, gdyż u.z.z.w. wyraźnie wskazuje na organ stanowiący gminy jako jedyny uprawniony do stanowienia regulacji w tym przedmiocie, nie przewidując żadnej podstawy do nadawania przedsiębiorstwu uprawnienia do sporządzenia wzoru wniosku o zawarcie umowy (por. wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt II SA/Lu 641/14, wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt II SA/Go 511/10),