Skarga kasacyjna na postanowienie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu w przedmiocie nałożenia grzywny
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędzia del. WSA Jerzy Siegień (spr.) Protokolant asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 4 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 grudnia 2012 r. sygn. akt II SA/Wr 680/12 w sprawie ze skargi M. Ł. na postanowienie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. akt II SA/Wr 680/12, oddalił skargę M. Ł. na postanowienie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia.

Przedmiotowy wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta Wrocławia postanowieniem z dnia [...] maja 2012 r., nr [...], działając na podstawie art. 119, art. 120 § 1, art. 121 § 5 i art. 122 § 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, ze zm.), nałożył na M. Ł. grzywnę w wysokości 33.188 zł w celu przymuszenia zobowiązanego do wykonania obowiązku wynikającego z ostatecznej decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta Wrocławia z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...], nakazującej rozbiórkę budynku garażu wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę.

W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że mając do wyboru nałożenie grzywny w celu przymuszenia lub orzeczenie o wykonaniu zastępczym rozbiórki na koszt i niebezpieczeństwo zobowiązanego, w pierwszej kolejności wybrał nałożenie grzywny, ponieważ daje to szansę wykonania rozbiórki przez zobowiązanego po niższych kosztach niż w drodze orzeczonego wykonania zastępczego. Organ wyjaśnił też sposób w jaki obliczył wysokość grzywny, na podstawie art. 121 § 5 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

M. Ł. pismem z dnia 6 czerwca 2012 r. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie oraz zarzuty w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego, a ponadto złożył wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta Wrocławia postanowieniem z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] odmówił wstrzymania wykonania postanowienia z dnia [...] maja 2012 r., natomiast postanowieniem z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] uznał zarzuty za nieuzasadnione.

Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, do którego przekazano zażalenie na postanowienie nakładające grzywnę w celu przymuszenia, postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...] utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ ten wskazał, że decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta Wrocławia nakazał M. Ł., inwestorowi robót budowlanych związanych z budową budynku garażu przy ul. [...] we Wrocławiu, rozbiórkę ww. budynku wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę. W dniu 30 września 2011 r. organ pierwszej instancji przeprowadził kontrolę ww. nieruchomości stwierdzając, że przedmiotowy garaż nadal istnieje, a tym samym obowiązek nie został wykonany. Do zobowiązanego skierowane zostało zatem upomnienie nr [...] wzywające go do wykonania obowiązku wynikającego z decyzji, a następnie tytuł wykonawczy nr [...] z klauzulą o skierowaniu go do egzekucji administracyjnej. Odnosząc się do zarzutów podniesionych w zażaleniu organ odwoławczy przyjął, że nie mają one wpływu na zapadłe rozstrzygnięcie, gdyż większość z nich dotyczy postępowania administracyjnego w sprawie samowolnie wybudowanego garażu, które zostało zakończone ostateczną decyzją nakazującą rozbiórkę. Wykazał przy tym, że organ właściwy do prowadzenia egzekucji administracyjnej (organ egzekucyjny) nie jest władny uchylić, zmienić, bądź w inny sposób weryfikować decyzji administracyjnej, która w przypadku uzyskania statusu decyzji ostatecznej podlega przymusowemu wykonaniu.

Strona 1/7