Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz Sędziowie NSA Leszek Leszczyński (spr.) del. WSA Maciej Dybowski Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 30 listopada 2010 r. sygn. akt II SA/Bk 413/10 w sprawie ze skargi A. K. na postanowienie Podlaskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Białymstoku z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 30 listopada 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę A.K. na postanowienie Podlaskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Białymstoku z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej i przyznał radcy prawnemu od Skarbu Państwa kwotę 292,80 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne skarżącej wykonane na zasadzie prawa pomocy. Wyrok powyższy zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
W następstwie przeprowadzonej w dniu [...] kwietnia 2009 r. kontroli na działce A.K. nr [...] w m. Z. [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie rozbudowy i nadbudowy zlokalizowanego tam budynku mieszkalnego.
W dniu [...] maja 2009 r. organ przeprowadził oględziny w przedmiotowej sprawie ustalając, że inwestorka wykonała nadbudowę istniejącego budynku mieszkalnego (o wym. 11,00 x 9,10 m), poprzez wykonanie dwóch ścianek kolankowych (o wys. łącznej ok. 90 cm) wraz z nową konstrukcją dachu dwuspadowego. Do budynku zostało dobudowane pomieszczenie wiatrołapu z klatką schodową (o wym. 3.90 x 3.90 m) wraz z nowym przykryciem dachu, połączonym z zadaszeniem nad wejściem do budynku, opartego z jednej strony na wykonanych dwóch słupach żelbetowych 0,25 cm oraz zewnętrzne schody wejściowe do budynku. Stwierdzono, że do zakończenia robót pozostało wykonanie elewacji budynku. Dokonano ponadto wpisu w protokole oględzin o wstrzymaniu w trybie natychmiastowym prowadzenia robót budowlanych.
Następnie postanowieniem z dnia [...] czerwca 2009 r. na podstawie art. 48 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), organ I instancji wstrzymał roboty budowlane przy przedmiotowej rozbudowie i nadbudowie budynku mieszkalnego oraz nałożył obowiązek przedłożenia w terminie do dnia [...] października 2009 r. następujących dokumentów: 1) zaświadczenia Wójta Gminy o zgodności budowy z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania terenu albo ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (w przypadku braku planu), 2) czterech egzemplarzy projektu budowlanego rozbudowy i nadbudowy wraz z zaświadczeniem projektanta o wpisie do izby samorządu zawodowego budownictwa, 3) oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] Wójt Gminy K. ustalił warunki zabudowy na części działki nr [...] położonej w Z. [...] gm. K. Inwestorka nie przedłożyła jednakże wymaganych w/w postanowieniem dokumentów, natomiast w dniu [...] stycznia 2010 r. wystąpiła z wnioskiem do Starosty K. o wydanie pozwolenia na budowę. Decyzją z dnia [...] lutego 2010 r., nr [...] Starosta K. zatwierdził projekt budowlany i udzielił A.K. pozwolenia na budowę obejmującego rozbudowę i nadbudowę budynku mieszkalnego o powierzchnię użytkową 67 m², kubaturę 134 m³, ilość izb 3, zlokalizowanego na wyżej opisanej działce.
W dalszej kolejności organ nadzoru budowlanego przeprowadził w dniu [...] lutego 2010 r. kontrolę, która wykazała, że A. K. wstrzymała prowadzenie robót. Oświadczyła, że została poinformowana przez projektanta, żeby uzyskała pozwolenie na budowę. W tym stanie rzeczy przedstawiciel organu dokonał wpisu w dzienniku budowy, że budowa nie może być realizowana na podstawie w/w decyzji Starosty K. Wojewoda Podlaski decyzją z dnia [...] marca 2010 r., nr [...], na podstawie art. 156 § 1 ust. 2 k.p.a., stwierdził nieważność decyzji Starosty K. z dnia [...] lutego 2010 r.