Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. NSA Jacek Hyla (spr.) Protokolant asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej L. Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1001/09 w sprawie ze skargi L. Ł. na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zdolności do zawodowej służby wojskowej oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 listopada 2009 r., sygn. II SA/Wa 1001/09 w sprawie ze skargi L. Ł. na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia kategorii zdolności do zawodowej służby wojskowej i związku stwierdzonych schorzeń ze służbą wojskową oraz określenia inwalidztwa oddalił skargę w zakresie ustalenia kategorii zdolności do zawodowej służby wojskowej, zaś w pozostałej części skargę odrzucił.
Z uzasadnienia wyroku sądu I instancji wynika, że wydany on został w następujących okolicznościach sprawy:
Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska w Bydgoszczy orzeczeniem z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] uznała L. Ł. za trwale niezdolnego do zawodowej służby wojskowej - kategoria zdrowia "N".
Centralna Wojskowa Komisja Lekarska po rozpatrzeniu odwołania L. Ł., działając na podstawie § 32 ust. 1, 2 i 3 w zw. z § 11 ust. 1 i § 29 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 maja 2004r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. Nr 133, poz. 1422 ze zm.), orzeczeniem z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...], utrzymała w mocy orzeczenie organu I instancji.
W uzasadnieniu wskazano, że L. Ł. w odwołaniu podniósł, że rozpoznany u niego szpiczak mnogi nie jest określony w przedmiotowym rozporządzeniu jako jednostka chorobowa. Odwołujący się stwierdził, że można tę chorobę zinterpretować jako chorobę rozrostową szpiku, co - jego zdaniem - daje możliwość zakwalifikowania żołnierza jako zdolnego do służby, w przypadku uzyskania remisji choroby. Podniósł również, że jego obecny stan zdrowia pozwala mu na wykonywanie obowiązków służbowych.
Organ II instancji potwierdził, że załącznik do przedmiotowego rozporządzenia istotnie nie wymienia tej jednostki chorobowej, jednakże wskazał, iż § 55 pkt 3 tego rozporządzenia z dużą dokładnością określa charakter i rodzaj schorzenia. Uznał także, iż osiągnięta remisja choroby oraz pomyślnie zakończona operacja patologicznego złamania kręgu Th5, stwarza możliwość powodzenia przeszczepu szpiku, co powinno przedłużyć remisję choroby. Podniósł jednakże, iż nie jest możliwe orzeczenie kategorii zdrowia "Z" - zdolny do zawodowej służby wojskowej, ponieważ rozpoznane u odwołującego się schorzenie wymaga prowadzenia oszczędzającego trybu życia, unikania przeziębień i wysiłku fizycznego. Wprawdzie opinia Kierownika Kliniki Chorób Wewnętrznych i Hematologii CSK MON potwierdza dokonane rozpoznanie oraz poprawę stanu zdrowia, lecz wyraża konieczność stałego nadzoru hematologicznego, co zezwala na zatrudnienie na stanowisku administracyjnym bez fizycznych obciążeń. Jest to niemożliwe jednak w warunkach zawodowej służby wojskowej, z uwagi na konieczność uczestniczenia w zajęciach W-F, służbach, zajęciach z musztry i poligonach. Zatem orzeczenie organu pierwszej instancji jest prawidłowe pod względem merytorycznym i prawnym.
Na powyższe orzeczenie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł L. Ł. zarzucając, iż zaskarżone orzeczenie zostało wydane z naruszeniem § 32 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 maja 2004 r. i domagając się jego uchylenia.