Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędzia del. WSA Iwona Niżnik - Dobosz (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Anita Lewińska-Karwecka po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] w Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 listopada 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 2072/15 w sprawie ze skargi [...] w Ż. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 listopada 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 2072/15 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Ż. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] kwietnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej, oddalił skargę.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z dnia [...] września 2014 r., nr [...], [...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska wymierzył [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Ż. - na podstawie art. 236d ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1232 z późn. zm. - dalej jako: u.p.o.ś.) - karę pieniężną w wysokości 10 000 zł za nieprzekazanie w terminie do 31 marca 2014 r. sprawozdania zawierającego dane do tworzenia Krajowego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń za 2013 r. Organ I instancji ustalił, że [...] Sp. z o.o. prowadził działalność, wymienioną w Załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 166/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń i zmieniającego dyrektywę Rady 91/689/EWG i 96/61/WE (Dz. U. L 33 z 04.02.2006, str. 1), pod pozycją 5 e): instalacje do unieszkodliwiania lub recyklingu padliny zwierzęcej lub odpadów zwierzęcych, przekraczających próg wydajności wynoszący 10 Mg na dobę. Zaznaczono przy tym, że na podstawie art. 236b ust. 1 u.p.o.ś., podmiot prowadzący taką działalność, w terminie do 31 marca roku następującego po danym roku sprawozdawczym, przekazuje do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska sprawozdanie zawierające dane o przekroczeniu obowiązujących wartości progowych dla uwolnień i transferów zanieczyszczeń oraz transferów odpadów określonych w rozporządzeniu 166/2006. Tymczasem organ wskazał, że [...] Sp. z o.o. do dnia 31 marca 2014 r. nie złożyła sprawozdania za 2013 r., a wpłynęło ono dopiero w dniu 3 kwietnia 2014 r. W tej sytuacji organ I instancji uznał, że zaszły przesłanki do wymierzenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 236d ust. 1 u.p.o.ś.
Odwołanie od ww. decyzji wniosła [...] Sp. z o.o., zarzucając naruszenie przepisów art. 236d ust. 1 u.p.o.ś., poprzez ich niewłaściwe zastosowanie. W treści odwołania podniesiono, że wysokość kary wynikająca ze wskazanego przepisu, stała w sprzeczności z nadrzędnymi zasadami postępowania administracyjnego, a zastosowane normy budziły także wątpliwości pod względem konstytucyjności. Zwrócono również uwagę, że zwłoka w złożeniu sprawozdania była nieznaczna i niezawiniona, spowodowana awarią sieci informatycznej. Ponadto powołano się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 października 2013 r. (sygn. akt P 26/11), w którym Trybunał uznał art. 79c ust. 3 ustawy o odpadach w brzmieniu obowiązującym od dnia 12 marca 2010 r. do dnia 19 lipca 2011 r., za niezgodny z art. 2 Konstytucji RP. Wobec powyższego odwołująca się wskazała, że w jej ocenie, z racji analogicznego brzmienia przepisów u.p.o.ś., okoliczność ta powinna zostać uwzględniona przy ocenie zasadności wymierzenia kary pieniężnej, której dotyczyła decyzja organu I instancji.