Skarga kasacyjna na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Tezy

Przez pojęcie "innych miejsc publicznych", o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nie należy rozumieć dróg niebędących drogami publicznymi w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stanisława Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2005 r. 7/IV SA 4842/03 w sprawie ze skargi Stanisława Ś. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 27 października 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie, (...).

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 lutego 2005 r. 7/IV SA 4842/03 oddalił skargę Stanisława Ś. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 27 października 2003 r. (...), utrzymującą w mocy własną decyzję z dnia 29 sierpnia 2003 r. (...) odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 11 grudnia 2000 r. (...) oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B.-Z. z dnia 16 października 2000 r. (...).

Powyższą decyzją Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w B.-Z., na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, dalej zwanej Prawem budowlanym, nakazał Stanisławowi Ś. rozbiórkę ogrodzenia usytuowanego od strony północno-zachodniej działki nr 5 położonej we wsi P. Gmina N.-K., przy drodze oznaczonej w ewidencji gruntu nr 377, będącej własnością Urzędu Miasta i Gminy N.-K.

W odwołaniu od powyższej decyzji S. Ś. zaprzeczał, jakoby od strony gdzie zbudował ogrodzenie była droga. Ogrodzenie zostało zbudowane w 1999 r.

(...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. po rozpatrzeniu odwołania decyzją z dnia 11 grudnia 2000 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Z uzasadnienia decyzji wynika, że działka o nr ewid. 377, przy której wzniesiono sporne ogrodzenie, jest drogą gminną. W związku z powyższym budowa ogrodzenia, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego, wymagała zgłoszenia właściwemu organowi. Ponieważ S. Ś. nie dokonał takiego zgłoszenia, należało nakazać rozbiórkę na podstawie art. 48 Prawa budowlanego.

Pismem z dnia 21.02.2003 r. skierowanym do (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. S. Ś. złożył wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B.-Z. z dnia 16 października 2000 r., na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. Zdaniem skarżącego, wątpliwe jest w ogóle istnienie drogi przy jego ogrodzeniu, a jeżeli już, to nie ma żadnego dokumentu świadczącego o tym, że jest to droga gminna, zaliczana do dróg publicznych w rozumieniu ustawy o drogach publicznych. Przedstawiona dokumentacja geodezyjna jest niewiarygodna, bowiem w odniesieniu do tego samego obszaru raz zawiera zapis o istnieniu drogi, a innym razem nie. Sam Urząd Gminy N.-K. stwierdza, że przedmiotowa droga, o ile rzeczywiście istnieje, nie jest drogą publiczną w rozumieniu ustawy. W pozwie do Sądu Rejonowego w B.-Z. (...) ww. Urząd stwierdza, że jest to droga wewnętrzna gospodarcza, zaliczana zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, do dróg wewnętrznych /droga dojazdowa do gruntów rolnych/. W takiej sytuacji, budowa ogrodzenia od strony drogi niepublicznej, nie wymagała zgłoszenia, a więc nakazanie jej rozbiórki na podstawie art. 48 Prawa budowlanego, było sprzeczne z prawem. Ponieważ decyzja z dnia 16 października 2000 r. została utrzymana w mocy decyzją (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 11 grudnia 2000 r., wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji, został przesłany zgodnie z właściwością do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, który wszczął postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wydanej przez organ drugiej instancji /decyzja z dnia 11 grudnia 2000 r./.

Strona 1/5