Wskazany w art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm./ okres niewykonywania pracy, związany jest z represjami z przyczyn ściśle politycznych i nie można z nim zrównywać represji z innych powodów - na przykład religijnych czy narodowościowych. Ratio legis tego przepisu polega bowiem na tym, by doliczyć do okresów wpływających na świadczenia emerytalno-rentowe okresy pozostawania bez pracy tylko z przyczyn politycznych, a nie żadnych innych.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 7 października 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Krystyny S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 1 września 2004 r., II SA/Gd 1804/03 w sprawie ze skargi Krystyny S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 20 listopada 2003 r. w przedmiocie odmowy potwierdzenia okresu niewykonywania pracy przed dniem 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych - oddala skargę kasacyjną.
Decyzją z dnia 29.08.2003 r. utrzymaną następnie w mocy przez decyzję z 20.11.2003 r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił Krystynie S. potwierdzenia faktu niewykonywania przez nią pracy z przyczyn politycznych w okresie od 1.09.1973 r. do dnia 2.09.1984 r. Na podstawie dokumentów dostarczonych przez wnioskodawczynię organ ustalił, iż została ona w 1973 r. zwolniona z pracy w zawodzie nauczycielskim i pracy tej nie wykonywała do 1984 r. z przyczyn religijnych. Przepis art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm./ stanowi, że okresami nieskładkowymi są okresy niewykonywania pracy przed dniem 4.06.1989 r. na skutek represji politycznych. W ocenie organu, represji politycznych nie można utożsamiać z represjami religijnymi, jakim podlegała Krystyna S. Świadczy o tym m.in. fakt, że ustawodawca w art. 4 ust. 1 ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego wyraźnie rozdziela rodzaje represji na represje z przyczyn politycznych, narodowościowych, religijnych i rasowych. Skoro więc wnioskodawczynię pozbawiono pracy z przyczyn religijnych, to brak jest podstaw do potwierdzenia faktu niewykonywania przez nią pracy z przyczyn politycznych.
Od decyzji tej Krystyna S. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który wyrokiem z dnia 1 września 2004 r. skargę tę oddalił. Sąd w pełni podzielił ocenę z zaskarżonej decyzji, iż represje z przyczyn religijnych nie mogą być utożsamiane z represjami z przyczyn politycznych. Za nieistotny dla wyniku sprawy uznał Sąd fakt, iż w preambule ustawy o kombatantach, represje z przyczyn religijnych traktowane są na równi z represjami z przyczyn politycznych i narodowościowych. Z punktu widzenia ubezpieczeń społecznych ustawodawca uznał za godne nagrodzenia jedynie represje o charakterze politycznym. Również przepis art. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu określa niektóre rodzaje prześladowań z przyczyn religijnych jako zbrodnię przeciwko ludzkości, lecz nie przyznaje za okres pozostawania bez pracy z tej przyczyny świadczeń o charakterze emerytalno-rentowym. Kierując się tymi względami WSA skargę oddalił.
Od wymienionego wyroku Krystyna S. wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną. Zarzuciła mu naruszenie prawa materialnego, to jest art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przez błędną wykładnię tego przepisu polegającą na przyjęciu, że przepis ten nie ma zastosowania do pozbawienia możliwości zatrudnienia i okresu niewykonywania pracy na skutek represji o charakterze religijnym. Skarżąca podniosła, że w latach 70 państwo prowadziło politykę zwalczania innych ugrupowań religijnych i dlatego prześladowanie grupy religijnej, do której należy ona, miało charakter represji politycznych. Wskazała też, że ustawa z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego zarówno w preambule, jak i w szczegółowych rozwiązaniach, zrównuje represje religijne z politycznymi.