Sygn.akt II OSK 739 /05 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 18 stycznia 2006 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz, Sędziowie NSA Zygmunt Niewiadomski, Małgorzata Stahl (spr), Protokolant Maria Połowniak, po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w Jedwabnem od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 15 marca 2005 r. sygn. akt II SA/Bk 803/04 w sprawie ze skargi Rady Miejskiej w Jedwabnem na zarządzenie zastępcze Wojewody Podlaskiego z dnia 21 października 2004 r. w przedmiocie wygaśnięcia mandatu burmistrza Gminy Jedwabne oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 15 marca 2005 r. (II SA/Bk 803/04) oddalił skargę Rady Miejskiej w Jedwabnem na zarządzenie zastępcze Wojewody Podlaskiego z dnia 21 października 2004 r. w przedmiocie wygaśnięcia mandatu burmistrza Gminy Jedwabne.
W uzasadnieniu Sąd wyjaśnił, że M. C. - burmistrz Jedwabnego, został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego VII Wydziału Grodzkiego w Łomży z dnia 17 marca 2004 r. za przestępstwo umyślne - prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Sąd Okręgowy w Łomży oddalił apelację skazanego. Wbrew obowiązkowi ustawowemu Rada Miejska w Jedwabnem nie podjęła, mimo wezwania Wojewody, uchwały w sprawie wygaśnięcia mandatu burmistrza. W tej sytuacji, zaskarżonym zarządzeniem zastępczym, Wojewoda Podlaski stwierdził wygaśnięcie mandatu burmistrza Gminy Jedwabne M. C.
W skardze do Sądu Rada Miejska w Jedwabnem domagała się uchylenia zarządzenia zastępczego podnosząc, że Wojewoda nie wysłuchał burmistrza, przed wydaniem zarządzenia zastępczego. To wysłuchanie było istotne z tego względu że burmistrz złożył do Rzecznika Praw Obywatelskich wniosek o kasację wyroku Sądu Okresowego w Łomży.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wnosił o jej odrzucenie, podnosząc że Rada Miejska w Jedwabnem nie miała przymiotu strony w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Oddalając skargę Gminy Sąd przede wszystkim uznał, że skoro podstawą do wniesienia skargi do sądu jest uchwała rady gminy to rada była uprawniona do wniesienia skargi. Sąd wyjaśnił że zarządzenie zastępcze jest zgodne z prawem. Wobec prawomocnego skazania burmistrza za przestępstwo umyślne, w sytuacji nie podjęcia przez radę gminy prawnie nakazanych działań ( art. 26 ust.2 ustawy z 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (Dz.U. Nr 113 , poz.984 ze zm.) ustawowym obowiązkiem wojewody było wydanie zarządzenia zastępczego stwierdzającego wygaśnięcie mandatu burmistrza na podstawie art. 98 a ust.2 ustawy o samorządzie gminnym. Od wykonania tego obowiązku wojewoda nie może odstąpić tylko z uwagi na to, że zainteresowany czyni starania o wniesienie, przez uprawniony organ, kasacji od prawomocnego wyroku. Ustawową procedurę stwierdzenia wygaśnięcia mandatu uruchamia wydanie prawomocnego wyroku skazującego za przestępstwo umyślne, nie można zatem zasadnie twierdzić że wojewoda działał przedwcześnie.Za bezzasadny uznał Sąd także zarzut uniemożliwienia wójtowi złożenia wyjaśnień. Uprawnienie burmistrza do złożenia wyjaśnień stanowi część postępowania , kiedy wygaśnięcie mandatu stwierdza rada gminy. Skoro rada podjęła uchwałę w sprawie niewygaśnięcia mandatu to należy mniemać, że zainteresowany stosowne wyjaśnienia radzie złożył. Warunkiem formalnym wydania zarządzenia zastępczego jest uprzednie powiadomienie , przez wojewodę, ministra właściwego do spraw administracji, ustawa nie przewiduje natomiast wymogu wysłuchania zainteresowanego przez organ nadzoru. Przedłożone na rozprawie podanie zainteresowanego skierowane do Ministra Sprawiedliwości o wniesienie kasacji od wyroku skazującego, nie może stanowić podstawy oceny legalności zarządzenia zastępczego.