Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie sędzia NSA Wojciech Chróścielewski sędzia NSA Roman Ciąglewicz Protokolant Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 czerwca 2007 r. sygn. akt II SA/Kr 1239/05 w sprawie ze skargi J. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia [...] września 2005 r. nr [...] w przedmiocie przekazania podania zgodnie z właściwością oddala skargę kasacyjną.
II OSK 768/08
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 19 czerwca 2007 r., sygn. akt II SA/Kr 1239/05 oddalił skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z [...] września 2005 r., nr [...] w przedmiocie przekazania podania zgodnie z właściwością. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie, że nie jest organem właściwym w sprawie unieważnienia kwestionowanej przez skarżącego uchwały na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591). Z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 856 z późn. zm.) wynika, że samorządowe kolegia odwoławcze są organami wyższego stopnia w rozumieniu przepisów k.p.a, i ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Z art. 2 ustawy o sko wynika natomiast, że są one organami właściwymi w szczególności do rozpatrywania odwołań od decyzji, zażaleń na postanowienia, żądań wznowienia postępowania lub do stwierdzania nieważności decyzji. Analiza powyższych przepisów nie pozostawia wątpliwości, że samorządowe kolegium odwoławcze nie jest organem właściwym do stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy w oparciu o art. 101 u.s.g. Nie można bowiem utożsamiać decyzji administracyjnej z uchwałą rady gminy. "Przez pojęcie decyzji administracyjnej należy rozumieć władczy, jednostronny przejaw woli organu administracji publicznej (lub innego podmiotu sprawującego w zleconym mu zakresie funkcję administracji publicznej), rozstrzygający sprawę administracyjną, skierowany do oznaczonego indywidualnie adresata, z którym nie łączy organu zależność organizacyjna lub podległość służbowa, a podstawę rozstrzygnięcia stanowi powszechnie obowiązujący przepis prawa." (por. J. Świątkiewicz w: Zakres kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego (w świetle orzecznictwa sądowego) preis 1984, nr 1, s 23; tenże: Decyzja administracyjna w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, NP. 1985, nr 9, s. 31, T. Woś w: T. Woś (red.), Knysiak- Molczyk H., Romańska M. Postępowanie sądowoadministracyjne, Warszawa 2004, s. 74). Uchwała natomiast jest formą działania organu kolegialnego i stanowi sposób wyrażenia woli tegoż organu. Tak więc w tej formie wyrażać swą wolę mogą rady jednostek samorządowych (sejmik) oraz zarządy tych jednostek, ale również organy stanowiące jednostek pomocniczych gminy (zebranie wiejskie lub rada dzielnicy czy osiedla) oraz związków międzygminnych, powiatów, jak też inne ciała kolegialne". O ile rozstrzygnięcia zawarte w decyzjach administracyjnych skierowane są do stron postępowania, to postanowienia uchwał mogą mieć znacznie szerszy krąg adresatów. Mogą dotyczyć nie tylko członków danej wspólnoty samorządowej (gminy, powiatu, województwa), lecz także osób trzecich. Uchwały mają charakter powszechnie obowiązujący na obszarze działania organów, które je podjęły. Ich wyróżnikiem jest także ich przedmiot. Jest to zawsze określona sprawa publiczna np. kwestia ładu przestrzennego, podatków lokalnych itp. Istotny jest także ich aspekt proceduralny. Uwzględniając powyższe skonstruować można zatem definicję uchwały będącej aktem prawa miejscowego jako formy działania organu stanowiącego (lub wyjątkowo innego organu właściwego), której wynikiem jest wiążący akt woli podjęty w trakcie posiedzenia (sesji), w drodze głosowania, zmierzający do rozstrzygnięcia określonej sprawy publicznej o charakterze lokalnym (regionalnym), oparty na ustawowym upoważnieniu i należycie ogłoszony, (por. D. Dąbek, Prawo miejscowe samorządu terytorialnego, Bydgoszcz-Kraków 2003, s. 254 i n.). W przypadku stwierdzenia przez organ administracji, że nie jest on właściwy w sprawie, obowiązkiem jego jest przekazać podanie niezwłocznie do organu właściwego wydając w oparciu o art. 65 k.p.a. stosowne postanowienie. Należało także uznać żądanie skarżącego zawarte w piśmie z 8 sierpnia 2005 r., jako wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.