Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Myślenicach w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru w mieście M. dla realizacji inwestycji związanej z gospodarką odpadami
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. WSA Leszek Kamiński Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2011r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej S. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 grudnia 2010 r. , sygn. akt II SA/Kr 828/10 w sprawie ze skargi S. L. na uchwałę Rady Miejskiej w Myślenicach z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru w mieście M. dla realizacji inwestycji związanej z gospodarką odpadami 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie strona 1/16

Wyrokiem z dnia 28 grudnia 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 828/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę S.L. na uchwałę Rady Miejskiej w M. z dnia [...] 2008 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru w mieście M. dla realizacji inwestycji związanej z gospodarką odpadami.

Wyrok ten został wydany w następującym ustalonym przez Sąd I instancji stanem faktycznym i prawnym:

Uchwałą Nr [...] z dnia [...] 2008 r. Rada Miejska w M. przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru w mieście M. dla realizacji inwestycji związanej z gospodarką odpadami.

Pismem z dnia 8 stycznia 2009 r. S.L. wezwał Radę Miejską w M. do usunięcia naruszenia prawa powołaną wyżej uchwałą. W odpowiedzi na to wezwanie pismem z dnia 25 lutego 2009 r. Rada Miejska w M. udzieliła S.L. odpowiedzi odmawiając uwzględnienia wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego.

S.L., reprezentowany przez pełnomocnika radcę prawnego R.K., pismem z dnia 9 marca 2009 r. złożył więc do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwalę Rady Miejskiej w M. z dnia [...] 2008 r. Nr [...] wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w całości i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Kwestionowanej uchwale zarzucił naruszenie: art. 14 ust. 3 i 4, art. 9 ust. 4, art. 15 ust. 2 pkt 4, 5, 8 i 11, art. 20 ust. 1 oraz art. 17 pkt 6 w zw. z art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), § 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu skargi skarżący podał, iż jest właścicielem działek nr [...], [...], [...], [...] i [...], obręb [...] M., a jego nieruchomość jest położona na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a to na podstawie przepisu § 7 pkt 1 uchwały i załącznika graficznego i przeznaczona pod składowisko odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne wraz z zielenią izolacyjną. Planowi zagospodarowania przestrzennego skarżący zarzucił niezgodność z szeregiem przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, tak o charakterze formalnym jak i materialnym.

Co do naruszenia art. 14 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym skarżący podał, iż Rada Miejska w M. podjęła w dniu [...] 2007 r. uchwałę nr [...] w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru w Mieście M. Jak wynika z uzasadnienia do tej uchwały została ona podjęta na wniosek [...] Sp. z o. o. z siedzibą w M. Spółka ta jest współwłaścicielem nieruchomości, na których jest zlokalizowane obecnie wysypisko i nim zarządza. Uchwała Rady Miejskiej w M. jest zatem, zdaniem skarżącego, niezgodna z art. 14 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Skarżący podał, iż uchwała została podjęta na wniosek podmiotu najbardziej zainteresowanego w uchwaleniu miejscowego planu umożliwiającego rozbudowę istniejącego składowiska odpadów, co miało wpływ na prowadzenie procedury planistycznej w sposób tendencyjny i z rażącym naruszeniem prawa.

Strona 1/16