Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) Sędziowie NSA Robert Sawuła del NSA Leszek Kiermaszek Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Kuberska-Pellegrino po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 1641/14 w sprawie ze skargi Fundacji [...] z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego odebrania zwierzęcia 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na rzecz Fundacji [...] z siedzibą w W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 grudnia 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 1641/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Fundacji [...] z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odebrania konia w punkcie 1. uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Błonia z dnia [...] maja 2014 r. nr [...]; w punkcie 2. zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na rzecz skarżącej Fundacji [...] z siedzibą w W. kwotę 457 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. sygn. [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2, 17 pkt 1, 127 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej "k.p.a."), art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych, po rozpatrzeniu odwołań Fundacji [...] i A. W. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Błonia z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] umarzającą postępowanie w przedmiocie odebrania A. W. konia rasy arabskiej, klaczy M., lat [...].
Powyższe rozstrzygnięcie było wynikiem następujących ustaleń i ocen organu.
Pogotowie dla Zwierząt w T. 2 maja 2011 r. i 5 maja 2011 r. zawiadomiło Burmistrza Błonia o zabraniu, wspólnie z Fundacją [...], dalej Fundacja, w trybie art. 7 ust. 3 w zw. z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, dalej ustawa, 14 koni rasy arabskiej należących do A. W..
Powiatowy Lekarz Weterynarii w O. wnioskiem z 6 maja 2011 r. oraz Fundacja i Pogotowie dla zwierząt złożyli wnioski o wydanie decyzji o przedmiotowym odbiorze zwierząt z powodu utrzymywania ich w stanie rażącego "niechlujstwa".
Decyzją z dnia [...] października 2011 r. nr [...] r. Burmistrz Błonia orzekł o odebraniu A. W. z dniem 30 kwietnia 2011 r. 13 koni rasy arabskiej, w tym klaczy M. oraz z dniem 4 maja 2011 r. klaczy M. i orzekł o przekazaniu ich pod opiekę Pogotowia dla Zwierząt w T. i Fundacji.
SKO w Warszawie decyzją z dnia [...] listopada 2011 r., sygn. akt [...] utrzymało w mocy, zaskarżoną przez Fundację i A. W., decyzję nr [...].
Po rozpoznaniu skargi wniesionej przez A. W. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, Sąd uchylił zaskarżoną decyzję SKO wskazując, że zapadła ona z naruszeniem art. 7, 77 § 1 i 107 § 3 k.p.a. Organy treść rozstrzygnięcia oparły o treść art. 7 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt natomiast nie rozważyły przesłanek z art. 7 ust. 3 tej ustawy
Skarga kasacyjna SKO została oddalona.
Ponownie rozpoznając sprawę, organ I instancji decyzją z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] umorzył postępowanie w przedmiocie odebrania A. W. konia rasy arabskiej tj. klaczy M., lat [...], na podstawie art. 105 k.p.a., uznając że postępowanie stało się bezprzedmiotowe z uwagi na to, że klacz została poddana eutanazji (złamała wcześniej nogę). Organ w takich okolicznościach stwierdził, że skoro klacz nie żyła w dacie wydawania decyzji merytorycznej z dnia [...] maja 2014 r. (dotyczącej pozostałych koni), brak jest podstaw do dalszego prowadzenia postępowania.