Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski /spr./ sędzia NSA Jerzy Stankowski Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Zarządu Dróg Miejskich w Warszawie od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 marca 2006 r., sygn. akt IV SA/Wa 2235/05 w sprawie ze skargi Zarządu Dróg Miejskich w Warszawie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] września 2005 r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oddala skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 23 marca 2006 r., sygn. akt IV SA/Wa 2235/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Zarządu Dróg Miejskich w Warszawie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] września 2005 r., nr [...] uchylającą decyzję (i przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji) Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia [...] listopada 2004 r., nr [...] umarzającą postępowanie z wniosku [...] Towarzystwa Ochrony Ptaków z siedzibą w G. o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją Burmistrza Gminy W. z dnia 29 grudnia 2000 r., nr [...]. Decyzją powyższą Burmistrz Gminy W. przedłużył termin ważności własnej decyzji z dnia 21 kwietnia 1998 r., nr [...] ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla Trasy S. wraz z węzłami na odcinku od ul. M., P., O. do prawobrzeżnego przyczółka mostowego przeprawy przez W.
Na powyższą decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2005 r. skargę złożył Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił powyższą skargę uznając ją za niedopuszczalną. Sąd I instancji stwierdził, iż Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie zarówno w świetle ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 ze zm.) jak i jego statutu zatwierdzonego uchwałą nr XLII/993/2004 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 2 grudnia 2004 r., jest zarządem drogi, przy pomocy którego Prezydent m. st. Warszawy jako zarządca dróg publicznych krajowych (z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych), wojewódzkich i powiatowych, wykonuje swoje obowiązki nie może skutecznie złożyć skargi. Zarząd Dróg Miejskich stanowi jednostkę organizacyjną Miasta Stołecznego Warszawy nie posiadającą osobowości prawnej, prowadzoną w formie jednostki budżetowej.
Okoliczność, iż w niniejszej sprawie decyzję w I instancji wydał Prezydent m.st. Warszawy w imieniu Miasta Stołecznego Warszawy, a skargę do sądu administracyjnego złożył Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie, czyli jednostka organizacyjna Miasta, przy pomocy której Prezydent wykonuje swoje obowiązki jako zarządca dróg publicznych, przesądza, iż skarżący Zarząd Dróg Miejskich nie jest legitymowany do wniesienia skargi.
Od powyższego postanowienia Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie złożył skargę kasacyjną, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Sądowi I instancji oraz o zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W skardze kasacyjnej zarzucono naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 2, art. 87 i art. 184 Konstytucji RP, art. 20 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 ze zm.) oraz art. 17 pkt 1 i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.). W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono m.in., że Zarząd Dróg Miejskich jest wyodrębniony organizacyjnie, nie jest organem administracji publicznej i działa na podstawie przepisów o finansach publicznych stanowiąc jednostkę budżetową. W art. 20 ustawy o drogach publicznych nałożono na zarządcę drogi obowiązek opracowywania projektów finansowania budowy, przebudowy, remontu i ochrony dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich, a dodatkowo ze Statutu wynika, że do zadań ZDM należy pełnienie funkcji inwestora. Inwestor natomiast jest stroną w postępowaniu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a skoro tak, to może złożyć skutecznie skargę w rozpoznawanej sprawie.