Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia del. WSA Małgorzata Miron (spr.) Protokolant asystent sędziego Marta Romanowska po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2014r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 2013/12 w sprawie ze skargi W. W. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2012 r. w sprawie IV SA/Wa 2013/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi W. W. uchylił postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania i poprzedzające je postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] maja 2012 r. nr [...]; oraz zasądził od Ministra Spraw Wewnętrznych na rzecz skarżącego W. W. kwotę 457 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Zaskarżonym postanowieniem z [...] lipca 2012 r. nr [...] wydanym przez
Ministra Spraw Wewnętrznych utrzymano w mocy postanowienie nr [...] z [...] maja 2012 r. o odmowie wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z [...] października 2010 r. utrzymującą w mocy decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z [...] sierpnia 2010 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z [...] grudnia 1999 r. wraz z prostującym je postanowieniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z [...] grudnia 1999 r. zezwalających Rządowi Republiki [...] na nabycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonych w W., przy ulicy [...] nr [...], nr Hip. [...] [...], dzielnica [...], woj. mazowieckie, stanowiących własność Skarbu Państwa.
Postępowanie zostało wywołane wnioskiem W. W., który jako podstawę do wznowienia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z [...] grudnia 1956 r. o odmowie przyznania A. R. własności czasowej do nieruchomości położonej w W. przy ulicy [...] [...] (dalej także jako decyzja dekretowa), wskazał wydanie przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej decyzji z [...] lutego 2012 r. o umorzeniu postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji z [...] grudnia 1956 r. Powodem było uznanie przez Ministra, że decyzja jest decyzją nieistniejącą gdyż jej odpis nie został doręczony dawnemu właścicielowi (nie mógł być doręczony gdyż w dacie wydania decyzji A. R. nie żył). Nie została także doręczona jego spadkobiercom.
Rozpoznając wniosek o wznowienie postępowania organ uznał, że decyzja z [...] lutego 2012 r. nie może stanowić podstawy do wznowienia postępowania na podstawie art. 145 § 5 k.p.a. gdyż nie istniała w dacie wydawania przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji rozstrzygnięcia z [...] sierpnia 2010 r. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania w sprawie zakończonej wydaniem decyzji [...] z [...] grudnia 1999 r. zezwalającej na nabycie przez Rząd [...] tej nieruchomości. Organ wywodził, że punktem wyjścia dla oceny legalności wydania decyzji w trybie art. 156-159 k.p.a. jest stan rzeczy z chwili wydania decyzji. Wydając decyzję zezwalającą MSWiA opierał się na treści zapisów w księgach wieczystych, a z tych nie wynikały roszczenia dekretowe. Dopiero decyzja z [...] lutego 2012 r. pozwoliła na ustalenie, że powoływany przez organ akt administracyjny jest aktem nieistniejącym. Stan prawny na datę wydania decyzji zezwalającej był zatem ustalony prawidłowo. Decyzja z [...] lutego 2012 r. nie może mieć zatem wpływu na trafność decyzji zezwalającej na nabycie nieruchomości przez Republikę [...].