Żaden inny podmiot, poza koncesjonariuszem, nie ma legitymacji strony w postępowaniu administracyjnym dotyczącym cofnięcia koncesji.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2001 r. sprawy ze skargi "G." Sp. z o.o., K., gmina M. decyzję Ministra Środowiska z 15 marca 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej udzielenia koncesji na wydobywanie kwarcu żyłowego - oddala skargę.
Decyzją byłego Wojewody W. z dnia 26 sierpnia 1993 r. udzielono Przedsiębiorstwu Eksploatacji Złóż Mineralnych spółka z o.o. w Ś. koncesję na wydobywanie kwarcu żyłowego ze złoża położonego w miejscowości K. na warunkach określonych w umowie z 26 sierpnia 1993 r. zawartej między Wojewodą W. a tym przedsiębiorstwem. Decyzja koncesyjna została wydana na podstawie art. 12b dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U 1978 nr 4 poz. 12 ze zm./. W świetle art. 12b ust. 3 cytowanego dekretu koncesje na wydobywanie kopalin nie podlegających Prawu górniczemu oraz wydobywanie kopalin ze zwałów po robotach górniczych wydaje właściwy wojewoda po uzgodnieniu z właściwymi organami samorządu terytorialnego. Decyzję koncesyjną byłego Wojewody W. poprzedzała opinia Zarządu Gminy M. wyrażona w piśmie z 20 sierpnia 1993 r. (...) Opinia była pozytywna. Niemniej odwołano się m.in. do pisma Urzędu Gminy M. z 9 czerwca 1993 r., w świetle którego eksploatacja kwarcu wymaga korekty planu zagospodarowania przestrzennego gminy, o co Zarząd Gminy zamierza wystąpić do Rady Gminy M. Pismem z 18 lipca 2000 r. spółka z o.o. "G." wystąpiła do Ministra Środowiska z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji koncesyjnej z 26 sierpnia 1993 r. Zarzuciła utworzenie zakładu wydobywającego kopalinę kwarcu z naruszeniem planu zagospodarowania przestrzennego gminy M. W planie tym, jak wywodzi, nie była przewidywana eksploatacja złoża kwarcu, wywierająca negatywny wpływ na stan obiektu pałacowego, który nabyła w 1992 r. od Gminy M.
Decyzją Ministra Środowiska z dnia 15 marca 2001 r. utrzymano w mocy wcześniejszą decyzję z dnia 15 listopada 2000 r., w której odmówiono wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności omawianej decyzji koncesyjnej. W świetle decyzji omawiana koncesja została wydana zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami prawa, w tym w uzgodnieniu z właściwym organem planowania przestrzennego /pismo Wójta Gminy M. z 20 sierpnia 1993 r./ W ocenie Ministra Środowiska spółka "G." nie wykazała posiadania przymiotu strony dla złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności spornej decyzji koncesyjnej. Ponadto nieruchomość będąca własnością skarżącej spółki znajduje się poza nieruchomościami objętymi wspomnianą koncesją, ani też z nimi nie sąsiaduje. Stwierdzono również brak dowodów wskazujących na to, aby wykonywane przez Przedsiębiorstwo Eksploatacji roboty strzałowe powodowały niekorzystny wpływ na nieruchomość skarżącej. Powołano się w tym względzie na wyniki ekspertyzy sporządzonej w październiku 1999 r. przez Instytut Górnictwa Odkrywkowego w W., w świetle której obiekt pałacowo-hotelowy w K. znajduje się poza strefami oddziaływania wspomnianych robót.
Od powyższej decyzji skarżąca wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Według skarżącej w zaskarżonej decyzji naruszono art. 157 par. 3 Kpa i art. 28 Kpa. Posiadanie przymiotu strony wywodzi ona z opinii Wójta Gminy M. skierowanej do organu koncesyjnego, gdzie brano pod uwagę zastrzeżenia związane z odbudową obiektu pałacowego. Podtrzymuje zarzut udzielenia koncesji z naruszeniem postanowień planu przestrzennego zagospodarowania gminy, a w szczególności art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U nr 11 poz. 79/. Stosownie do tego przepisu przeznaczenia gruntów na cele nierolnicze i nieleśne można dokonać jedynie w ramach planów zagospodarowania przestrzennego. Taka zaś sytuacja nie miała miejsca w okolicznościach faktycznych sprawy.