stwierdza nieważność par. 4 uchwały Rady Miasta w przedmiocie godzin sprzedaży napojów alkoholowych.
Tezy

1. Określenie w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ upoważnienia rady gminy do określenia, w drodze uchwały, warunków sprzedaży napojów alkoholowych nie daje jej możliwości ustalenia godzin sprzedaży tych napojów.

2. Uprawnienie do ustalenia godzin sprzedaży napojów alkoholowych nie daje również radzie gminy art. XII par. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks pracy /Dz.U. nr 24 poz. 142 ze zm./.

Sentencja

stwierdza nieważność par. 4 uchwały Rady Miasta w przedmiocie godzin sprzedaży napojów alkoholowych.

Uzasadnienie strona 1/2

Na podstawie art. 12 ust. 2-4 w związku z art. 18 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ Rada Miasta podjęła 28 maja 1998 r. uchwałę w sprawie zasad usytuowania miejsc sprzedaży napojów alkoholowych i warunków sprzedaży tych napojów na terenie miasta oraz szczegółowych zasad wydawania i cofania zezwoleń na prowadzenie sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia na miejscu lub poza miejscem sprzedaży, przeprowadzania kontroli w zakresie przestrzegania zasad obrotu tymi napojami.

par. 4 uchwały miał następujące brzmienie:

"Sprzedaż detaliczna napojów alkoholowych może być prowadzona:

- w dni robocze w godzinach 8.00 - 20.00 w budynkach mieszkalnych,

- w dni robocze w godzinach 8.00 - 22.00 w budynkach mieszkalnych wolnostojących,

- całodobowo w budynkach mieszkalnych wolnostojących oddalonych w linii prostej nie mniej niż 100 m od najbliższego budynku mieszkalnego."

Zaskarżając do sądu administracyjnego par. 4 tej uchwały Prokurator Wojewódzki zarzucił istotne naruszenie prawa. Art. 12 ust. 2 powołanej ustawy nie zawiera upoważnienia do ustalenia przez radę gminy czasu sprzedaży napojów alkoholowych. Ponadto art. 12 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wprowadzają ustrojowe zasady równości wszystkich obywateli wobec prawa i swobody prowadzenia działalności gospodarczej, z którymi koliduje różnicowanie podmiotów w zależności od rodzaju budynków w jakich prowadzi się sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych. Z tych względów prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności tego fragmentu uchwały nawiązując do trzech wyroków sądu administracyjnego wydanych w sprawach SA/Bk 477/97, SA/Lu 280/93 i II SA 368/98, gdzie wyrażono poglądy, że określenie czasu sprzedaży napojów alkoholowych przez radę gminy nie mieści się w upoważnieniu zawartym w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. dotyczącym warunków sprzedaży napojów alkoholowych, ze względu na wyłączne upoważnienie do określenia godzin otwarcia placówek handlowych ujęte w art. XII par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks pracy /Dz.U. nr 24 poz. 142 ze zm./.

Rada Miasta wniosła o oddalenie skargi przede wszystkim dlatego, że par. 4 uchwały uwzględnia zakres upoważnienia, jakie wynika z art. 12 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 26 października 1982 r. wskutek zawartych wyrazów "warunki sprzedaży" i "usytuowanie" oraz wyraźnego akcentowania ograniczeń dostępności alkoholu. Pojęcie warunku łączy się bowiem z istnieniem czegoś, wymogiem lub żądaniem, a usytuowanie oznacza umiejscowienie. Treść par. 4 uchwały nie narusza również wskazanych przez prokuratora przepisów Konstytucji i sformułowanych w nich zasad, ponieważ ustawa sama różnicuje obywateli przez wprowadzenie wielu ograniczeń przy sprzedaży alkoholu. Nie ma tu również kolizji z trybem ustalania czasu pracy placówek handlowych w celu zaspokojenia potrzeb ludności w zakresie aprowizacji. Intencją ustalenia godzin sprzedaży alkoholu jest mianowicie ograniczenie jego dostępności, a nie zaspokojenie potrzeb "specyficznej części społeczeństwa".

Strona 1/2