Dwukrotne przekroczenie przeciętnej stopy bezrobocia w kraju nie jest jedyną przesłanką uzasadniającą do przyznania uprawnień do pobierania zasiłku przez okres 18 miesięcy.
Zasiłek ten przysługuje bezrobotnym zamieszkałym - w dniu nabycia prawa do zasiłku oraz w okresie jego pobierania, gdy na obszarze działania rejonowego urzędu pracy stopa bezrobocia przekracza dwukrotnie średnią krajową, oraz posiadają oni jednocześnie co najmniej 20-letni okres uprawniający do zasiłku.
Henryk B. został zarejestrowany dnia 21 lutego 1997 r. jako osoba bezrobotna. W związku z udokumentowaniem 21 - letniego okresu zatrudnienia pobierał przez 18 miesięcy zasiłek dla bezrobotnego na podstawie przepisu art. 25 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./.
Przepis ten stanowi, że okres pobierania zasiłku wynosi 18 miesięcy dla bezrobotnych zamieszkałych w dniu nabycia prawa do zasiłku oraz w okresie jego pobierania na obszarze działania rejonowego urzędu pracy, jeżeli stopa bezrobocia na tym obszarze w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku przekraczała 2-krotnie przeciętną stopę bezrobocia w kraju oraz posiadających jednocześnie co najmniej 20-letni okres zatrudnienia uprawniający do zasiłku. Kierownik Rejonowego Urzędu Pracy w O. decyzją z dnia 28 sierpnia 1998 r. orzekł o utracie prawa do zasiłku przez Henryka B. z powodu wyczerpania ustawowego okresu jego pobierania.
Henryk B. wniósł odwołanie od tej decyzji, w którym stwierdził, że spełnia warunki do dalszego pobierania zasiłku, dlatego, iż okres jego zatrudnienia wynosił 30 lat i ma na utrzymaniu 7-letnią córkę.
Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w O. decyzją z dnia 15 września 1998 r. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa oraz art. 25 ust. 1 cyt. ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu po rozpatrzeniu ww. odwołania, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu decyzji podniesiono, że do pobierania zasiłku przez okres 18 miesięcy uprawnione są 2 kategorie bezrobotnych. Pierwsza to ta, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 3 lit. "a" cyt. ustawy - treść przepisu przytoczono wyżej.
Do drugiej kategorii należą bezrobotni, którzy mają na utrzymaniu co najmniej jedno dziecko w wieku 15 lat, a małżonek bezrobotnego jest także bezrobotny i utracił prawo do zasiłku z powodu upływu okresu jego pobierania /art. 25 ust. 1 pkt 3 lit. "b"/. Dodano także, iż zasady przyznawania zasiłku przedemerytalnego określone zostały w przepisie art. 37j cyt. ustawy, w myśl którego do tego rodzaju zasiłku uprawnieni są mężczyźni posiadający okresy zatrudnienia 35 lat lub 30 lat, w tym co najmniej 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach.
Henryk B. udokumentował, że posiada okres zatrudnienia wynoszący 21 lat i 9 miesięcy, a zatem spełniał jedynie warunki do otrzymania zasiłku na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 3 lit. "a" cyt. ustawy.
W skardze do sądu Henryk B wniósł o uchylenie decyzji Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy i przyznania mu prawa do pobierania zasiłku twierdząc, że zaskarżona decyzja jest niezgodna z przepisami prawa, ponieważ posiada przeszło 30-letni okres zatrudnienia i ma na utrzymaniu 7-letnią córkę.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zadaniem Sądu Administracyjnego jest kontrola zgodności zaskarżonych decyzji z przepisami prawa obowiązującego w czasie ich wydania, a nie orzekanie pod względem merytorycznym.