Przepis par. 28 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie służby funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, zgodnie z którym do wysługi lat nie zalicza się okresów służby /pracy/, za które nie przysługiwało uposażenie zasadnicze /wynagrodzenie/ lub zasiłek z tytułu choroby przewidziany w przepisach odrębnych, dotyczy wyłącznie okresów służby i pracy wymienionych w ust. 2 pkt 1-3 par. 27 omawianego rozporządzenia a nie "innych okresów wymienionych w pkt 4 ust. 2 par. 27 tegoż rozporządzenia." Wynika to bowiem z jednoznacznej wykładni językowej przepisu ust. 1 par. 28 omawianego rozporządzenia, w którym jest mowa o okresach służby i pracy za które nie przysługiwało uposażenie zasadnicze bądź wynagrodzenie, a nie o "innych okresach".
W tej sytuacji, skoro literalna wykładnia omawianych przepisów jest jednoznaczna, nie zachodzi konieczność sięgania do innych rodzajów wykładni, a w szczególności do wykładni funkcjonalnej i celowościowej.
Przemawia za tym również zasada legalności /art. 6 Kpa/. Naczelny Sąd Administracyjny sprawuje kontrolę decyzji administracyjnych pod względem zgodności z prawem /art. 21 ustawy o NSA/, a nie pod względem ich celowości.
Już w wyroku z dnia 7 października 1992 r. SA/Po 1167/92 /Wspólnota 1993 nr 40 str. 18/ Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że wykładnię celowościową, jako pomocniczą można i należy stosować wówczas, gdy na tle dopuszczalnych reguł znaczeniowych języka sens przepisów prawa jest wieloznaczny.
Wykładnia celowościowa nie może być stosowana w oderwaniu od wykładni językowej i wbrew tej wykładni.
Zresztą gdyby przyjąć kierunek wykładni przedstawiony w zaskarżonej decyzji a mianowicie, że do wysługi lat zalicza się tylko takie "inne okresy", za które przysługiwało uposażenie zasadnicze !wynagrodzenie/ lub zasiłek z tytułu choroby /par. 28 ust. 1 omawianego rozporządzenia/, to zaliczanie tych "innych okresów" do wysługi lat byłoby tylko iluzoryczne i przepis par. 27 ust. 2 pkt 4 byłby zbędny. Takiej zaś regulacji nie można oczekiwać od racjonalnego ustawodawcy. Trudno bowiem - nawet teoretycznie - wyobrazić sobie jakieś "inne okresy" poza okresami służby i pracy, za które przysługiwałoby uposażenie zasadnicze /wynagrodzenie/ bądź też zasiłek chorobowy.
W konsekwencji do wysługi lat funkcjonariuszy UOP nie podlegałby zaliczeniu także np. okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, mimo stosownej regulacji zawartej w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./.
Z przytoczonych powodów Naczelny Sąd Administracyjny nie podzielił też odmiennego stanowiska Naczelnego Sądu Administracyjnego zawartego w wyroku z dnia 20 kwietnia 1999 r. II SA 1707/98.
Kierując się powyższymi względami Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w wyroku na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.