Do okresu uprawniającego do zasiłku podlegają zaliczeniu, przypadające przed dniem 1 stycznia 1997 r., między innymi okresy zatrudnienia, innej pracy zarobkowej i prowadzenia pozarolniczej działalności - pod warunkiem, że uzyskiwane wynagrodzenie lub dochód stanowiące podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia /art. 8 ust. 7 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw - Dz.U. nr 147 poz. 687/.
Bezsporne jest, że skarżąca posiada 30-letni okres zatrudnienia w tym 1 rok i 9 miesięcy na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego młodocianych, jednak wynagrodzenie, jakie otrzymywała w tym okresie, jak wynika z załączonej umowy o naukę zawodu było niższe od połowy najniższego wynagrodzenia obowiązującego w tym okresie.
W tej sytuacji okres zatrudnienia na podstawie umowy o naukę zawodu nie może być wliczony do okresu uprawniającego do zasiłku, co w konsekwencji powoduje, iż bezrobotna nie posiada 30-letniego okresu uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego.
Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w O. decyzją z dnia 30 listopada 1997 r. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu odwołania Barbary L. od decyzji Kierownika Rejonowego Urzędu Pracy w O. z dnia 11.09.1997 r. orzekającej o przyznaniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych z dniem 9.09.1997 r. na okres nieprzekraczający 12 miesięcy - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, z następującym uzasadnieniem:
Barbara L. zarejestrowała się w Rejonowych Urzędzie Pracy w O. 1 września 1997 r. i zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ Kierownik orzekł o uznaniu jej za osobę bezrobotną od dnia rejestracji i o przyznaniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych z dniem 09.09.1997 r. na okres nieprzekraczający 12 miesięcy.
Od decyzji tej bezrobotna odwołała się wnosząc, iż jest ona bardzo krzywdząca, ponieważ nie uznano jej 30-letniego okresu zatrudnienia.
Organ II instancji rozpatrując powyższe odwołanie nie znalazł podstaw do zmiany decyzji Kierownika Rejonowego Urzędu Pracy w O. uznając, że jest ona zgodna ze stanem faktycznym i prawnym.
Zgodnie bowiem z treścią art. 37j ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ zasiłek przedemerytalny przysługuje osobie spełniającej określone w ustawie warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku oraz posiadającej okres uprawniający do emerytury, jeżeli posiada okres uprawniający do zasiłku wynoszący 30 lat dla kobiet.
Do okresu uprawniającego do zasiłku podlegają zaliczeniu, przypadające przed dniem 1 stycznia 1997 r. min. okresy zatrudnienia, innej pracy zarobkowej i prowadzenia pozarolniczej działalności - pod warunkiem, że uzyskiwane wynagrodzenie lub dochód stanowiące podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia /art. 8 ust. 7 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw - Dz.U. nr 147 poz. 687/.
Na podstawie akt sprawy ustalono, że Barbara L. posiada 30-letni okres zatrudnienia, w tym 1 rok i 9 miesięcy na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego młodocianych, jednak wynagrodzenie jakie otrzymała w tym okresie, jak wynika z załączonej umowy o naukę zawodu, było niższe od połowy najniższego wynagrodzenia obowiązującego w tym okresie. W tej sytuacji okres zatrudnienia na podstawie umowy o naukę zawodu nie może być wliczony do okresu uprawniającego do zasiłku, co w konsekwencji powoduje, iż bezrobotna nie posiada 30-letniego okresu uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego.
Na powyższe decyzje wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego Barbara L., wnosząc o ich uchylenie.
Skarżąca podnosi w szczególności, że do 30-letniego okresu uprawniającego do zasiłku nie zaliczono jej czasu pracy w "S." Powszechnej Spółdzielni Spożywców w W. od 1 września 1964 r. do 30 czerwca 1966 r., na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego młodocianych, ponieważ wynagrodzenie, jakie wówczas otrzymywała, było niższe od połowy najniższego wynagrodzenia obowiązującego w tym czasie.