Wojewódzkie urzędy pracy, uwzględniając sytuację na rynku pracy i opinię wojewódzkiej rady zatrudnienia, wydają zezwolenie na zatrudnienie cudzoziemców, nie mają natomiast uprawnień do wyrażania /lub niewyrażania/ zgody na wykonywanie przez nich zawodu /art. 50 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Agencji "H." spółka z o.o. w P. na decyzję Urzędu Pracy z dnia 17 sierpnia 1993 r. w przedmiocie niewydania zezwolenia na zatrudnienie cudzoziemców i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewódzkiego Urzędu Pracy w P., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Urzędu Pracy czterysta złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.
W dniu 7 stycznia 1993 r. Agencja "H." spółka z o.o. w P. wystąpiła z wnioskiem do Wojewódzkiego Urzędu Pracy w P. o przedłużenie zezwolenia na zatrudnienie obywateli Ukrainy: W.A. Sz. i L.S. J. - w charakterze masażystów, W.A. N. - irydiodiagnostyka, E.W. R. - psychoterapia - hipnoza, wydanego przez ten Urząd w dniu 14 października 1992 r. na okres 6 miesięcy.
Kierownik Wojewódzkiego Urzędu Pracy w P. decyzją z dnia 9 lutego 1993 r. nie wyraził zgody na dalsze zatrudnienie tych cudzoziemców w powyższej spółce. W uzasadnieniu decyzji powołał się na wyjaśnienie (...) Izby Lekarskiej oraz opinię Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 11 grudnia 1992 r., zgodnie z którymi świadczeniem usług w zakresie medycyny konwencjonalnej i niekonwencjonalnej powinny zajmować się osoby uprawnione, a więc lekarze. Przytoczono przy tym przepisy art. 1, 20 i 26 ust. 1 ustawy o zawodzie lekarza i podkreślono, iż "(...) z przedstawionych dokumentów nie wynika, jakimi kwalifikacjami uznanymi w prawie polskim legitymują się wnioskowani cudzoziemcy (...)".
Od decyzji tej spółka odwołała się, zarzucając rażące przekroczenie kompetencji przez merytoryczną ocenę kwalifikacji cudzoziemców, z powołaniem się w dodatku na akty nie mające normatywnego charakteru. Podkreślono również, iż w uzasadnieniu nie można było powoływać się na ustawę o zawodzie lekarza, skoro cudzoziemcy nie zamierzali wykonywać tego zawodu, lecz jedynie świadczyć usługi w zakresie tzw. medycyny niekonwencjonalnej; przepisy nie wymagają w tym zakresie posiadania polskiego dyplomu lekarskiego ani też innych świadectw kwalifikacyjnych. Podważano też stanowisko w zakresie stosowania przepisu art. 50 ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu do umów zlecenia.
Decyzją z dnia 21 kwietnia 1993 r. Urząd Pracy uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu stwierdzono, że zarzuty dotyczące przedmiotowego zakresu przepisu art. 50 ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu oraz zasięgania opinii (...) Izby Lekarskiej nie są zasadne, w tym bowiem zakresie nie naruszono prawa. Organ odwoławczy natomiast podzielił zarzut, że organ pierwszej instancji nie zajął stanowiska w kwestii dotyczącej sytuacji, jaka panowała na lokalnym rynku pracy, a także nie powołał się na opinię Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia.
Kierownik Wojewódzkiego Urzędu Pracy w P., rozpoznając sprawę ponownie, decyzją z dnia 17 maja 1993 r. nie wyraził zgody na zatrudnienie cudzoziemców. W uzasadnieniu podał, że na terenie województwa (...) jest 49 264 zarejestrowanych bezrobotnych, w tym 78 lekarzy i 826 osób tzw. średniego personelu medycznego, przygotowanych do wykonywania usług określonych w zezwoleniu na prowadzenie działalności przez Agencję "H.". Powołano się w tej mierze również na opinię Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia w P. o konieczności stwarzania nowych miejsc pracy dla Polaków. Ponownie podkreślono przy tym, że charakter pracy, jaką mieliby wykonywać cudzoziemcy, w myśl przepisów ustawy z dnia 28 października 1950 r. o zawodzie lekarza /Dz.U. nr 50 poz. 458 ze zm./ jest zastrzeżony wyłącznie dla lekarzy, i w związku z tym powinni oni uzyskać zezwolenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej na wykonywanie zawodu, poprzedzone uzgodnieniem z Naczelną Izbą Lekarską.