Czynne prawo wyborcze organów sołectwa mają stali mieszkańcy sołectwa uprawnieni do głosowania, a więc przebywający tam z zamiarem stałego pobytu, nawet jeśli nie są zameldowani na stałe.
oddala skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody W. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Zarządu Miasta P. w sprawie unieważnienia wyborów sołtysa i członków rady sołeckiej.
Wojewoda W. rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 7 stycznia 1999 r., na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym, stwierdził nieważność uchwały Zarządu Miasta P. z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie unieważnienia wyborów sołtysa i członków rady sołeckiej w sołectwie T. oraz ogłoszenia terminu nowych wyborów.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia stwierdzono co następuje:
Zarząd Miasta postanowił unieważnić wybory organów sołectwa, uzasadniając swoja uchwałę faktem, iż w głosowaniu brały udział osoby nie ujęte w rejestrze wyborców Gminy P., a zatem - zdaniem zarządu - nieuprawnione do głosowania.
Przedmiotowa uchwała jest więc sprzeczna z prawem.
Zgodnie z art. 36 ust. 2 ustawy o samorządzie terytorialnym, czynne prawo wyborcze maja stali mieszkańcy sołectwa uprawnieni do głosowania. Przepisy ustawy o samorządzie terytorialnym nie wyjaśniają pojęcia "stałych mieszkańców uprawnionych do głosowania". Jednakże ustawa - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw /Dz.U. 1998 nr 95 poz. 602/, która w tej sprawie należy się posiłkować, określa to pojęcie.
Przepis art. 5 tej ustawy stanowi, iż prawo wybierania /czynne prawo wyborcze/ ma każdy obywatel polski, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 18 lat i stale zamieszkuje na obszarze działania rady. Zgodnie z art. 9 ustawy - Ordynacja wyborcza, przy ustalaniu faktu stałego zamieszkania dla potrzeb ustawy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.
Stosownie do art. 25 Kc miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Zatem o miejscu zamieszania decydują nie kryteria administracyjne /a więc zameldowanie/, ale fakt przebywania w danej miejscowości z zamiarem stałego pobytu.
Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny /wyrok z dnia 22 sierpnia 1996 r. SA/Gd 1956/95 - Orzecz. w sprawach Samorządowych 1997 nr 1 poz. 17/ stwierdzając, iż odwołanie się do kryterium zameldowania na pobyt stały, jako warunku uczestniczenia i korzystania z pełnych uprawnień w zebraniu wiejskim narusza prawo. Dane z ewidencji ludności mogą być pomocne w ustalaniu charakteru pobytu osoby na terenie sołectwa, nie przesądzają one jednak o tych uprawnieniach.
W związku z powyższym, udział w głosowaniu osób, nie zameldowanych na terenie sołectwa, ale stale tam zamieszkujących, był zgodny z prawem.
Nie ma wobec tego podstaw do unieważnienia wyboru organów sołectwa z tego powodu.
Na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze skargę wniósł Zarząd Miasta i Gminy P., wnosząc o jego uchylenie.
Skarżący Zarząd nie kwestionując przytoczonej w rozstrzygnięciu nadzorczym argumentacji prawnej, podkreślił w skardze, że osoby stale zamieszkałe /nie zameldowane/ winny wystąpić o wydanie decyzji o wpisanie do rejestru wyborców. Inna interpretacja umożliwiałaby im jednoczesne głosowanie w miejscu stałego zameldowania /gdzie osoby są umieszczone w spisie wyborców/, jak również w miejscu stałego zamieszkania. Taka sytuacja byłaby prawnie niedopuszczalna. (...)