1. Przez reorganizację urzędu, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, należy rozumieć zmianę organizacji urzędu, dokonaną w identycznym trybie jak przy ustalaniu jego struktury.
2. W zależności od zakresu i charakteru reorganizacji urzędu muszą być dokonane zmiany statutu lub regulaminu przez ich nowelizację w stosownym trybie legislacyjnym.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Haliny B. na decyzję Ministra (...) z dnia 17 września 1993 r. w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję.
Decyzją nr DP. 615-82-93 z dnia 17 września 1993 r., wydaną na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ w związku z zarządzeniem Ministra (...) nr 27 z dnia 27 sierpnia 1993 r. w sprawie reorganizacji połączonej ze zmniejszeniem zatrudnienia, Minister (...) rozwiązał z Haliną B. stosunek pracy z dniem 31 grudnia 1993 r. w drodze trzymiesięcznego wypowiedzenia. Decyzja ta zawierała następujące uzasadnienie: "Zarządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej nr 14 z dnia 27 kwietnia 1993 r., wydanym w wykonaniu ustawy budżetowej na rok 1993, środki finansowe na wynagrodzenia dla Centrali Ministerstwa (...) zostały przyznane dla 579 etatów. Wobec faktycznego zatrudnienia przekraczającego tę liczbę, Minister (...) wydał wyż. wym. zarządzenie o reorganizacji Ministerstwa połączonej ze zmniejszeniem zatrudnienia. Liczba etatów w Departamencie, w którym Pani pracuje, została zmniejszona. Dotychczasowy poziom wykonywania pracy, w ocenie przełożonych, wskazuje na to, że nie będzie Pani mogła zapewnić należytej realizacji zadań na zajmowanym stanowisku, i wobec braku możliwości przeniesienia Pani do pracy w innym urzędzie postanowiono jak na wstępie".
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Halina B. wniosła o uchylenie decyzji Ministra z powodu naruszenia art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych oraz art. 7-10, art. 77, art. 78, art. 80 i art. 81 Kpa. W skardze podkreślono przede wszystkim, że nadal obowiązuje struktura Ministerstwa nadana statutem zatwierdzonym uchwałą nr 180/90 Rady Ministrów z dnia 16 listopada 1990 r. Minister nie wprowadził zmian w trybie par. 2 tej uchwały i dlatego nie można uznać za spełniony warunku reorganizacji ministerstwa, przewidzianego w art. 13 ust. 1 wymienionej ustawy. Zdaniem skarżącej, zarządzenie nr 27 Ministra z dnia 27 sierpnia 1993 r. nie wprowadza nowej organizacji Ministerstwa, lecz tylko zapowiada ją w nawiązaniu do ustalonego limitu wynagrodzeń osobowych, dotyczącego zresztą 1993 r., gdy tymczasem skutki ewentualnej reorganizacji miały nastąpić w roku przyszłym. Mimo ustalonego już w kwietniu limitu wynagrodzeń i występującego wówczas przekroczenia dopuszczalnego zatrudnienia o 100 etatów, do Ministerstwa nadal przyjmowano nowych pracowników, co może sugerować, że celowo przygotowywano warunki do pozbycia się nie chcianych osób pod pozorem reorganizacji koniecznej w celu likwidacji drastycznego przekroczenia stanu zatrudnienia. Skarżąca zwróciła również uwagę na brak w jej aktach osobowych dowodów potwierdzających wymagane starania pracodawcy dotyczące przeniesienia pracownika, za jego zgodą, do innego urzędu. Nie zgodziła się też z zarzutem niemożliwości podołania zadaniom na zajmowanym stanowisku, jaki postawiono jej w uzasadnienie decyzji Ministra. Od sierpnia 1970 r. do czerwca 1993 r. pracowała w Ministerstwie na stanowisku specjalizującym się w promocji zatrudniania obywateli polskich przez różne agendy ONZ i przyczyniła się do pozytywnego załatwienia przeszło 2 tys. tego rodzaju spraw. Mimo jej dużych osiągnięć zawodowych, nakłaniano ją stale do przejścia na wcześniejszą emeryturę, w lutym 1993 r. odebrano jej te sprawy i przekazywano kolejno innym pracownikom bez kwalifikacji w tym zakresie, a następnie przeniesiono do innego departamentu. Zajmowane przez nią stanowisko nie zostało zlikwidowane.