Okres pobierania renty z ubezpieczenia rolniczego wlicza się do przypadającego przed zarejestrowaniem okresu 365 zatrudnienia, warunkującego nabycie prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Henryki K. na decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W. w przedmiocie uznania za osobę bezrobotną i odmowie przyznania prawa do zasiłku - uchylono zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W. decyzją z 18 listopada 1999 r., po rozpatrzeniu odwołania Henryki K. od decyzji kierownika Powiatowego Urzędu Pracy w P. z 29 września 1999 r. o uznaniu za osobę bezrobotną i odmowie przyznania prawa do zasiłku utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu stwierdził, że w myśl przepisów ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - bezrobotnym jest osoba nie zatrudniona i nie wykonująca innej pracy zarobkowej, zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującego w danym zawodzie oraz służbie, nie ucząca się w szkole w systemie dziennym, zarejestrowana we właściwym dla miejsca zameldowania powiatowym urzędzie pracy.
Natomiast prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu za każdy dzień kalendarzowy po upływie 7 dni od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy, jeżeli m.in. w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 365 dni, był zatrudniony i osiągał wynagrodzenie w kwocie co najmniej najniższego wynagrodzenia. Do 365 dni zalicza się m.in. okresy pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy.
W Powiatowym Urzędzie Pracy w P. skarżąca zarejestrowała się jako osoba bezrobotna 28 września 1999 r. Kierownik PUP decyzją z 29 września 1999 r. uznał ją za osobę bezrobotną i odmówił przyznania prawa do zasiłku. Z akt sprawy wynika, iż w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji zainteresowana pobierała rentę inwalidzką rolniczą. Świadczenie to pobierała od 30 kwietnia 1995 r. do 31 lipca 1999 r. jako osoba niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. W związku z powyższym nie spełnia warunków do uzyskania prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
Z treści skargi wniesionej przez Henrykę K. wynika, że wnosi ona o uchylenie decyzji odmawiającej jej przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnej.
Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając skargę podkreślił, że przyznanie i wypłata zasiłku jest ostatecznym środkiem pomocy udzielanym bezrobotnym dopiero wówczas, gdy nie jest możliwe zastosowanie tzw. aktywnych form przeciwdziałania bezrobociu, a przede wszystkim, gdy nie ma dla danej osoby propozycji odpowiedniego zatrudnienia. Powyższa zasada znalazła swe odbicie w treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./. Oprócz braku pracy trzeba jeszcze wykazać 365-dniowy okres aktywności zawodowej w ciągu 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania.
Na równych prawach z okresami aktywności zawodowej, wymienionymi w art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy, zostały potraktowane okresy, w czasie których zatrudnienie nie było wykonywane z ważnych i usprawiedliwionych przyczyn. Okresy wymienione w art. 23 ust. 2 pkt 3 mogą stanowić samodzielną podstawę do nabycia prawa do zasiłku, pod warunkiem, że zostanie wykazane, iż wynosiły one co najmniej 365 dni w ciągu osiemnastu miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania.
W sprawie nie jest sporne, że Henryka K. uzyskała status osoby bezrobotnej, tzn. że spełniła przesłanki określone w art. 2 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy. Sporne natomiast jest, czy jako bezrobotna spełniła wszystkie warunki uzasadniające przyznanie prawa do zasiłku.
Z akt wynika, że skarżąca w okresie od 30 kwietnia 1995 r. do 31 lipca 1999 r. pobierała rentę z powodu długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. W świetle przytoczonych wyżej rozważań ten okres pobierania renty należy traktować jako okres, w którym zatrudnienie skarżącej nie było wykonywane z ważnych i usprawiedliwionych przyczyn. Ustawa o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu nie ogranicza możliwości uwzględnienia pobierania renty z powodu niezdolności do pracy tylko do renty z tytułu ubezpieczenia pracowniczego.
Okres pobierania renty z tytułu długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym należy wobec tego w świetle art. 23 ust. 2 pkt 3 ustawy traktować tak samo jak okres pobierania renty na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118/.
Zaskarżone decyzje zostały więc wydane z naruszeniem prawa materialnego i dlatego uwzględniono skargę.