Rozstrzygnięcie o wyniku konkursu na tzw. wyższe stanowisko w służbie cywilnej podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Zbigniewa R. na decyzję Szefa Służby Cywilnej (...) w przedmiocie odstąpienia od wskazania kandydata na stanowisko dyrektora generalnego Kancelarii Prezesa Rady Ministrów - uchylono zaskarżoną decyzję.
Powołany przez Szefa Służby Cywilnej zespół konkursowy do przeprowadzenia konkursu na stanowisko dyrektora generalnego Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, po przeprowadzeniu postępowania konkursowego uchwałą z dnia 25 sierpnia odstąpił od wskazania kandydata na stanowisko dyrektora generalnego, uznając że żaden z kandydatów nie spełniał w stopniu wystarczającym wymagań związanych z tym stanowiskiem.
Po rozpatrzeniu odwołania Zbigniewa R., jednego z uczestników tego konkursu, Szef Służby Cywilnej w piśmie z dnia 10 października 2000 r. stwierdził, że nie dopatrzył się naruszenia w tym postępowaniu zasad przeprowadzenia konkursu. Podkreślił, że spełnienie podanych w ogłoszeniu o przeprowadzeniu konkursu wymagań związanych z wakującym stanowiskiem warunkuje jedynie dopuszczenie do konkursu, nie gwarantując powierzenia tego stanowiska. Przebieg postępowania konkursowego służyć ma ocenie każdego z kandydatów i dokonaniu wyboru tego z nich, który najlepiej będzie mógł wywiązywać się z przyszłych obowiązków. Oceniając kandydaturę Zbigniewa R. zespół uznał, że mimo prezentowanej wiedzy z zakresu administracji publicznej kandydat nie dawał gwarancji prawidłowego zarządzania dużym majątkiem oraz nie przekonał zespołu konkursowego, że będzie w stanie skutecznie kierować tak bardzo złożonym organizmem, jakim jest Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. Zespół podjął tę decyzję jednomyślnie, nie naruszając przy tym zasad przeprowadzenia konkursu.
Zbigniew R. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzję zespołu konkursowego o odstąpieniu od wskazania kandydata na stanowisko dyrektora generalnego. W skardze zarzucił, że zespół konkursowy naruszył przepis par. 13 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie sposobu organizowania i szczegółowych zasad przeprowadzania konkursów na wyższe stanowiska w służbie cywilnej /Dz.U. nr 91 poz. 1028/, ponieważ odstąpił od wskazania kandydata na stanowisko, nie wskazując żadnej merytorycznej przesłanki uzasadniającej zajęcie takiego stanowiska. Decyzja zespołu konkursowego nie zawiera żadnego uzasadnienia faktycznego. Takiego uzasadnienia nie podał również Szef Służby Cywilnej rozpatrując odwołanie skarżącego. Tym samym zespół konkursowy podjął swą decyzję w sposób dowolny, naruszający granice uznania administracyjnego. W postępowaniu konkursowym naruszono również przepis par. 15 wspomnianego rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów, pozbawiając skarżącego prawa wglądu do dokumentów postępowania konkursowego, dotyczących jego osoby. Skarżący kwestionuje również stanowisko Szefa Służby Cywilnej co do tego, że podane w ogłoszeniu o przeprowadzeniu konkursu wymagania związane ze stanowiskiem warunkują jedynie dopuszczenie do postępowania konkursowego. Zdaniem skarżącego są to wymagania warunkujące powierzenie tego stanowiska. Inaczej bowiem zespół konkursowy uzyskałby samodzielne prawo ustalania wymagań dotyczących stanowiska objętego postępowaniem konkursowym. Tymczasem zespół może oceniać kandydatów tylko pod względem wymagań określonych w ogłoszeniu o konkursie.