Niedostosowanie składu branżowej kasy chorych do limitu osobowego określonego ustawą zmieniającą ustawę z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym na skutek niedopełnienia przez Radę Ministrów obowiązku zmiany jej rozporządzenia wykonawczego określającego tryb powoływania i odwoływania członków rady branżowych kas chorych, nie uzasadnia postawienia takiej radzie zarzutu działania w składzie niezgodnym z ustawą.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Branżowej Kasy Chorych dla Służb Mundurowych na decyzję Prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Społecznych z dnia 10 października 2001 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Branżowej Kasy Chorych dla Służb Mundurowych - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia 28 sierpnia 2001 r.; (...).
Prezes Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych decyzją z 28 sierpnia 2001 r. stwierdził nieważność dwóch uchwał Rady Branżowej Kasy Chorych z dnia 31 lipca 2001 r. w sprawie przyznania nagrody rocznej członkom Zarządu Branżowej Kasy Chorych.
W uzasadnieniu tej decyzji podał, że zakwestionowane uchwały zostały podjęte przez organ działający w niewłaściwym składzie osobowym, czyli z naruszeniem prawa ustrojowego. Stosownie bowiem do art. 1 pkt 17a i b ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych dochodów osiąganych przez osoby fizyczne /Dz.U. nr 122 poz. 1324/ przepis art. 75 ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym otrzymał nowe brzmienie. Stanowi obecnie, że rada kasy chorych nie może liczyć więcej niż 9 członków. Według przepisu art. 5 ustawy zmieniającej z dnia 22 grudnia 2000 r. rady kas chorych w zmniejszonym składzie osobowym powinny być powołane w terminie do 6 miesięcy, licząc od 1 stycznia 2001 r. Wymaganie to odnosi się również do Rady Branżowej Kasy Chorych, jako że zgodnie z art. 7 pkt 22 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym ilekroć w ustawie jest mowa o kasie chorych bez bliższego jej oznaczenia, należy przez to rozumieć zarówno regionalną, jak i branżową kasę chorych. Obowiązku tego nie dopełniono, nie dostosowano w wymaganym terminie 6 miesięcy składu osobowego Rady Branżowej Kasy Chorych do regulacji ustawowej.
Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych z dnia 10 października 2001 r. Prezes UNUZ powtórzył zapatrywanie, że Rada Branżowej Kasy Chorych podejmując uchwałę w dniu 31 lipca działała w nieodpowiednim składzie osobowym.
Branżowa Kasa Chorych zaskarżyła ostateczną decyzję Prezesa UNUZ do Naczelnego Sądu Administracyjnego, domagając się uchylenia obu decyzji podjętych w tej sprawie. Zarzuciła, że obowiązek powołania do dnia 30 czerwca 2001 r. rady kasy chorych w nowym składzie osobowym odnosi się wyłącznie do regionalnych kas chorych, jako że został on nałożony jedynie na sejmiki województwa, czyli organy powołujące rady regionalnych kas chorych /art. 5 ust. 1 ustawy zmieniającej/. W przypadku Branżowej Kasy Chorych tryb powołania członków rady kasy oraz ich liczbę określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia Branżowej Kasy Chorych dla Służb Mundurowych /Dz.U. nr 148 poz. 969 ze zm./. Członków rady powołują i odwołują odpowiedni ministrowie, a nie sejmik województwa. (...)
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 75 ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym określający od 1 stycznia 2001 r., że rada kasy chorych nie może liczyć więcej niż 9 osób, odnosi się niewątpliwie do wszystkich kas chorych: regionalnych i branżowych. W przepisie art. 5 ust. 1 ustawy zmieniającej z dnia 22 grudnia 2000 r. zakreślono natomiast 6-miesięczny termin do dostosowania składu rad kas chorych tylko w odniesieniu do regionalnych kas chorych. Obowiązek ten zaadresowano bowiem do sejmiku województwa, wskazując w ten sposób, że chodzi o rady regionalnych kas chorych. Nie jest zatem zasadne powoływanie się przez Prezesa UNUZ na treść art. 7 pkt 22 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, ponieważ przepis art. 5 ust. 1 ustawy zmieniającej oznacza jednak bliżej kasy, do których się odnosi.