Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie czasowego pełnienia innych obowiązków służbowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia NSA Piotr Piszczek Asesor WSA Beata Jezielska (sprawozdawca) Protokolant Renata Hermanowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2004 r., sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" r., nr "[...]" w przedmiocie czasowego pełnienia innych obowiązków służbowych oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia 7 października 2002r. Dyrektor Izby Celnej zlecił Z. S. wykonywanie innych obowiązków służbowych w Referacie Kontroli Celnej w Urzędzie Celnym w E. na okres od dnia 14 października 2002r. do dnia 14 kwietnia 2003r. z zachowaniem dotychczasowego stanowiska, stopnia służbowego i uposażenia. W uzasadnieniu wskazano, iż z uwagi na potrzeby służby Celnej oraz dotychczasowy przebieg służby, doświadczenie zawodowe i posiadane kwalifikacje funkcjonariusza zlecenie mu czasowego wykonywania innych obowiązków służbowych jest celowe i niezbędne.

Z. S. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie jego sprawy. Podał, iż w ciągu jedenastoletniej służby nigdy nie był karany dyscyplinarnie, a od momentu mianowania go na stanowisko kierownika zmiany nie wydarzyło się nic, co mogłoby wpłynąć na ewentualne odwołanie go z tego stanowiska. Wskazał, iż za swoją służbę była nagradzany, podnosi swoje kwalifikacje i wszczyna najwięcej postępowań karno-skarbowych. Wskazał, iż jest to drugie przeniesienie czasowe w ciągu roku, co odbiera jako złą ocenę swojej pracy. Podniósł także, iż zmiana miejsca pracy łączy się z koniecznością poniesienia kosztów dojazdów, a ponadto nie brano pod uwagę jego sytuacji rodzinnej.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy decyzją z dnia 17 października 2002r. Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy własną decyzję. W uzasadnieniu podano, iż zarzut dotyczący pozbawienia stanowiska jest bezzasadny, gdyż w decyzji określono, iż stanowisko, stopień służbowy oraz uposażenie pozostają bez zmian. Podniesiono, iż czasowa zmiana warunków pełnienia służby nastąpiła w związku z potrzebą dokonywania rotacji pomiędzy jednostkami organizacyjnymi w urzędach celnych. Czasowe przeniesienie nastąpiło z uwagi na doświadczenie zawodowe funkcjonariusza, co zostało wskazane w decyzji, nie zaś z powodu złej oceny jego pracy. Podano, iż sytuacja rodzinna brana jest pod uwagę tylko w przypadku, gdy funkcjonariuszem jest kobieta w ciąży lub osoba samotnie sprawująca opiekę nad dzieckiem do lat 14, gdyż wówczas przeniesienie może nastąpić tylko za zgodą zainteresowanego. Żadna z tych okoliczności w tym wypadku nie zachodzi. Odnosząc się do kwestii dojazdów wskazano, iż przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 kwietnia 2000r. w sprawie przyznania świadczeń związanych z przeniesieniem funkcjonariusza celnego do pełnienia służby w innej miejscowości nie przewidują zwrotu kosztów w przypadku codziennych dojazdów do miejsca wykonywania służby.

Na decyzję Dyrektora Służby Celnej skargę wniósł Z. S. reprezentowany przez pełnomocnika. Zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 18 ust. l i 2 ustawy Służbie Celnej poprzez zlecenie wykonywania obowiązków służbowych w Referacie Kontroli Celnej w E. przy zachowaniu równorzędnego stanowiska w sytuacji, gdy takowe stanowisko w tej jednostce organizacyjnej nie istnieje oraz art. 18 ust. 3 powołanej ustawy poprzez nieprzyznanie skarżącemu świadczenia pieniężnego na zagospodarowanie się w nowej miejscowości, należnego w dniu przeniesienia. Pełnomocnik skarżącego wskazał, iż normy zawarte w art. 18 ust. l i 2 ustawy o Służbie Celnej pozostają ze sobą w ścisłym związku. Zatem w jego ocenie funkcjonariuszowi celnemu można zlecić na okres do 6 miesięcy w roku kalendarzowym wykonywanie innych obowiązków służbowych, zgodnych z jego kwalifikacjami, przy czym przeniesienie może nastąpić na takie samo lub równorzędne stanowisko w tej samej lub innej miejscowości. Skoro, zatem skarżący zajmował stanowisko kierownika zmiany w Oddziale Celnym w G., którego odpowiednika nie ma w Referacie Kontroli Celnej w E., to przeniesienie takie nie znajduje pokrycia w obowiązujących przepisach prawa. Zarzucił ponadto, iż zmiana miejsca pracy łączyć się będzie z obniżeniem należnego skarżącemu uposażenia albowiem nie otrzyma on ekwiwalentu rekompensującego mu koszty dojazdów do pracy, a także utracił dodatek za wykonywanie pracy w porze nocnej. Pełnomocnik skarżącego wskazał, iż zaskarżona decyzja narusza art. 18 ust. 3 ustawy o Służbie Celnej, nakazujący wypłatę pracownikowi w związku z przeniesieniem do służby w innej miejscowości jednorazowego świadczenia pieniężnego na zagospodarowanie się w wypadku, gdy łączy się z tym zmiana miejsca zamieszkania, której nie można w tym wypadku wykluczyć. Przy czym wskazał, iż nawet w przypadku braku podstaw do wypłaty tego świadczenia, miejscowość, w której ma pełnić służbę nie może być uznana za pobliską w rozumieniu § 2 ust. l rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 kwietnia 2000r. Pełnomocnik skarżącego podniósł także, iż skoro w toku postępowania wielokrotnie powoływano się na kwalifikacje i nienaganny przebieg służby skarżącego, to te przymioty najlepiej mogą być wykorzystane na dotychczasowym stanowisku i w dotychczasowym miejscu pracy. Wskazał przy tym na negatywne reperkusje przeniesienia, które rodzi wątpliwości, co do uczciwości, bezstronności i rzetelności pracownika.

Strona 1/3