Sprawa ze skargi Wioletty K. na decyzji Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie w przedmiocie przyznania renty w drodze wyjątku uchyla zaskarżona decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
Tezy

Przepis art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118/ nie uzależnia przyznania prawa do świadczenia w drodze wyjątku od stażu ubezpieczeniowego. W świetle omawianego przepisu ważne są przede wszystkim powody, dla których nie było możliwe spełnienie wymagań potrzebnych do uzyskania emerytury lub renty w normalnym trybie.

Sentencja

Naczelny Sąd administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Wioletty K. na decyzji Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 3 lutego 2000 r. (...) w przedmiocie przyznania renty w drodze wyjątku uchyla zaskarżona decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 października 1999 r.

Uzasadnienie strona 1/2

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 5 października 1999 r. (...) po rozpatrzeniu wniosku Wioletty K. o przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku postanowił na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118/ odmówić przyznania tego rodzaju świadczenia z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Zgodnie z wyżej wymienionym przepisem ustawy, członkom rodziny pozostałym po ubezpieczonym, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania emerytury lub renty, Prezes Zakładu może przyznać świadczenie w drodze wyjątku.

W sprawie nie dopatrzono się zbiegu szczególnych okoliczności, które były przyczyną nie nabycia uprawnień do renty. Z dokumentacji zawartej w aktach rentowych wynika, że ojciec dziecka posiadał udowodniony okres pracy w ilości 14 lat 6 miesięcy i 24 dni, w tym 3 lata to korzystanie z zasiłku dla osoby bezrobotnej.

Od powyższej decyzji odwołała się Wioletta K., wnosząc o ponowne rozpatrzenie sprawy i przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku dla jej córek Marty i Moniki K.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 3 lutego 2000 r. znak (...) postanowił na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję podjętą w dniu 5 października 1999 r.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że Prezes Zakładu na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS może przyznać w drodze wyjątku rentę rodzinną jedynie w określonych sytuacjach.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy nie stwierdzono nowych okoliczności mających wpływ na zmianę decyzji odmawiającej prawa do świadczenia w drodze wyjątku.

Przyczyny podjętej uprzednio decyzji odmownej zostały szczegółowo wskazane w jej uzasadnieniu.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Wioletta Kresa wnosiła o uchylenie decyzji odmawiającej jej przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku.

Skarżąca podała, że jej mąż Zdzisław K. zmarł nagle w wieku 39 lat w dniu 4.09.1999 r. W ostatnim dziesięcioleciu przed śmiercią przepracował on 4 lata 6 miesięcy i 24 dni. Ogółem w całym życiu zmarły przepracował 14 lat 6 miesięcy i 24 dni.

W tej sytuacji brak kilku miesięcy składkowych jest usprawiedliwiony i nie powinien być podstawą odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku.

W miejscu zamieszkania skarżącej i jej zmarłego męża jest wysokie bezrobocie i z tego powodu miał on problemy z uzyskaniem stałej pracy, a co za tym idzie zebranie odpowiedniej ilości lat składkowych.

W odpowiedzi na skargę Prezes ZUS wnosił o jej oddalenie, podtrzymując w całości argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja dotknięta jest wadami naruszenia prawa skutkującymi zgodnie z przepisami art. 22 ust. 1 pkt 1 i art. 22 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jej uchylenie.

Strona 1/2