Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mogą tworzyć spółki cywilne, jednakże nie każda z tych spółek spełnia warunki "jednostki organizacyjnej" w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./.
skargę oddala w przedmiocie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.
Działalność gospodarcza może być prowadzona w różnych formach organizacyjnych. Jedną z podstawowych form w tym zakresie są spółki.
Przedmiotem rozważań w niniejszej sprawie są relacje, które zachodzą między dwiema spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością realizującymi swoją działalność także w formie spółki cywilnej.
Forma spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest bardzo rozpowszechniona. W zasadzie nie ma ograniczeń co do możliwości podjęcia działalności gospodarczej w tej formie.
Zgodnie z art. 160 Kh do założenia spółki konieczne jest: zawarcie w formie aktu notarialnego umowy spółki, wniesienie całego kapitału zakładowego, ustanowienie władz spółki a także wpis do rejestru handlowego. Takie też wymogi musiały spełnić spółki z o.o.: "F." w W. i "I." w B.
W przeciwieństwie do spółek z o.o., spółki cywilne nie posiadają osobowości prawnej, a więc nie mogą być samoistnymi podmiotami praw i obowiązków. Zgodnie z art. 860 par. 1 Kc przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.
Umowa spółki powstaje w dowolnej formie, a jej skutkiem jest powstanie tzw. wspólności łącznej /wspólności do niepodzielnej ręki/, która dotyczy wspólnego majątku wspólników. Status podmiotu gospodarczego uzyskuje poprzez zgłoszenie do ewidencji działalności gospodarczej.
Zaświadczenie o wpisie uzyskane w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o działalności gospodarczej ma charakter deklaratoryjny, poświadcza jedynie określony fakt lub stan prawny. Rodzi jednak pewne skutki prawne,
Organ ewidencyjny jest zobowiązany z urzędu do doręczenia kopii zaświadczenia o wpisie właściwemu organowi podatkowemu. Niezależnie od wpisu podmiot gospodarczy wpisany do ewidencji powinien na mocy art. 30 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej /Dz.U. nr 88 poz. 439/ uzyskać statystyczny numer identyfikacyjny, który po zaprzestaniu działalności gospodarczej podlega wykreśleniu.
Utworzenie spółki cywilnej jest nieskomplikowane, ale podmiotowość spółki budzi wiele kontrowersji w orzecznictwie Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wątpliwości te związane są z odpowiedzią na pytanie czy spółka cywilna jest podmiotem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./. Trudności te wynikały z tego, że ustawodawca nie sprecyzował kryteriów służących do określenia, które jednostki organizacyjne są jednostkami organizacyjnymi w rozumieniu ustawy o działalności gospodarczej. W kilku orzeczeniach Sąd Najwyższy wypowiedział się przeciwko uznaniu spółek cywilnych za podmioty gospodarcze, o których mowa w art. 2 ust. 2 tej ustawy /m.in. orzeczenie z dnia 14 grudnia 1990 r. I CR 529/90, uchwała z dnia 8 stycznia 1992 r. III CZP 168/92/.
Przeciwne stanowisko zawarte zostało w kilku innych orzeczeniach /np. o uchwała z dnia 18 grudnia 1990 r. III CZP 52/92; uchwała z dnia 7 lipca 1993 r. III CZP 87/93/.