l. Krótkotrwała choroba w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie świadczy o niezdolności do pracy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446/.
2. Korzystanie z "urlopu macierzyńskiego" przez kobietę pobierającą zasiłek dla bezrobotnych nie stanowi podstawy do orzeczenia o utracie prawa do zasiłku.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Barbary B. na decyzję Wojewody W-kiego z dnia 15 lipca 1991 r. w przedmiocie utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w W.
Barbara B., lat 40, mężatka, magister ekonomii, w październiku 1990 r. zarejestrowała się w Rejonowym Biurze Pracy w W. jako bezrobotna. Wobec braku propozycji odpowiedniej pracy przyznano jej zasiłek dla bezrobotnych od dnia 1 grudnia 1990 r.
Decyzją z dnia 15 czerwca 1991 r. Kierownik Biura Pracy w W. orzekł z upoważnienia Kierownika Urzędu Rejonowego o utracie przez zainteresowaną prawa do zasiłku w związku z urodzeniem przez nią dziecka w dniu 10 kwietnia 1991 r. i korzystaniem z urlopu macierzyńskiego do dnia 30 lipca 1991 r.
Dyrektor Wojewódzkiego Biura Pracy, działając z upoważnienia Wojewody W-kiego, decyzją z dnia 15 lipca 1991 r. nr WBP.II.9112-175/91 powyższą decyzję utrzymał w mocy. Rozstrzygnięcie uzasadnił tym, że odwołująca się nie spełnia warunków wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446/. W myśl tego przepisu bezrobotnym jest tylko taka osoba, która jest zdolna do pracy i gotowa do jej podjęcia. Korzystając z "urlopu macierzyńskiego", zainteresowana jest czasowo niezdolna do pracy, a w związku z tym nie przysługuje jej prawo do zasiłku dla bezrobotnych.
Barbara B. nie godzi się z taką decyzją i w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnosi o jej uchylenie. Zdaniem skarżącej, "urlopu macierzyńskiego" nie należy traktować jako niezdolności do pracy. Podkreśla przy tym, że po urodzeniu dziecka zgłaszała gotowość podjęcia pracy, co jest odnotowane w karcie rejestracyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny, badając legalność zaskarżonej decyzji, zważył, co następuje:
Przepisy ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ nie nawiązują wprost do pojęć używanych w kodeksie pracy, jednakże ze względu na to, że dotyczą częściowo zbliżonej materii, nie można takich samych określeń, zamieszczonych w tych aktach prawnych, tłumaczyć odmiennie.
Kodeks pracy rozróżnia chwilową niezdolność do pracy spowodowaną chorobą i długotrwałą niezdolność do pracy z powodu choroby.
Krótkotrwała niezdolność do pracy nie powoduje żadnych następstw w zakresie zatrudnienia. Dopiero niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwającej dłużej niż trzy miesiące może wywołać skutek w postaci rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia /art. 53 par. 1 Kp/.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, podobnie należy odczytywać sformułowanie o "zdolności do pracy" zamieszczone w art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./. Krótkotrwała choroba w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie świadczy o niezdolności do pracy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a przepis art. 16 omawianej ustawy nie przewiduje z tej przyczyny utraty prawa do zasiłku.
Błędne jest także uznawanie kobiety korzystającej z "urlopu macierzyńskiego" za osobę niezdolną do pracy w rozumieniu cytowanych przepisów.
Urlop macierzyński, mający na celu ochronę zdrowia kobiety i jej potomka, stanowi ustawową obowiązkową przerwę w pracy /Zbigniew Salwa: Prawo pracy w zarysie, Warszawa 1971 s. 287/. Urlop taki ma służyć regeneracji sił kobiety w związku z ciążą i porodem. W okresie tej przerwy w pracy kobieta korzysta ze wzmożonej ochrony, gwarantującej jej między innymi niepogarszanie warunków pracy i płacy /art. 176-179 Kp/. Wstrzymanie wypłaty zasiłku dla bezrobotnych w okresie pozostawania przez kobietę na "urlopie macierzyńskim" stanowi pogwałcenie powyższych zasad.
Naczelny Sąd Administracyjny wyraża pogląd, że korzystanie z "urlopu macierzyńskiego" przez kobietę pobierającą zasiłek dla bezrobotnych nie stanowi podstawy do orzeczenia o utracie prawa do zasiłku.
Mając powyższe na względzie, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zaskarżona decyzja i utrzymana przez nią w mocy decyzja organu I instancji wydane zostały z naruszeniem art. 2 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu, mającym wpływ na wynik sprawy, i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa orzekł jak w sentencji wyroku.