1. Osoba fizyczna i spółka cywilna są odrębnymi podmiotami gospodarczymi.
2. Wystąpienie ze spółki wspólnika powoduje, że ten podmiot gospodarczy przestał istnieć, a tym samym zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej.
W dniu 27 maja 1991 r. Minister Rynku Wewnętrznego wydał dwa zezwolenia uprawniające spółkę cywilną (...) do prowadzenia hurtowego obrotu winami i miodami pitnymi oraz piwem.
Pismem z dnia 18 grudnia 1992 r. Urząd Skarbowy w R. powiadomił Ministerstwo Przemysłu i Handlu, że z dniem 1 kwietnia 1992 r. powyższa Spółka została rozwiązana, a Wojciech P. prowadzi nadal działalność gospodarczą na podstawie powyższych zezwoleń uprawniających do prowadzenia tej działalności wyłącznie przez wyżej wymienioną spółkę.
Ministerstwo Rynku Wewnętrznego wystosowało do Wojciecha P. dwa pisma wzywające do zwrotu powyższych zezwoleń i wobec ich bezskuteczności - Minister decyzją z dnia 15 lipca 1993 r. stwierdził wygaśnięcie zezwoleń.
Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją z dnia 20 sierpnia 1993 r.
Skargę na powyższą decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożył Wojciech P., wnosząc o uchylenie decyzji stwierdzającej wygaśnięcie ważności zezwoleń.
W dniu 25 listopada 1993 r. Ministerstwo zwróciło się do sądu o wycofanie i zwrot skargi celem załatwienia jej w trybie art. 200 par. 2 Kpa. Jednakże po ponownym rozpoznaniu sprawy nie znaleziono podstaw do jej załatwienia w trybie art. 200 par. 2 Kpa, ponieważ skarga "nie mogła być w całości uznana za słuszną".
Niemniej jednak Minister Przemysłu i Handlu decyzją z dnia 17 marca 1994 r., na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, stwierdził nieważność dwóch swoich decyzji z dnia 15 lipca 1993 r. i 20 sierpnia 1993 r.
W motywach decyzji stwierdzono, że decyzję wydano w związku z powołaniem niewłaściwej podstawy prawnej - art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa, podczas gdy zezwolenia na prowadzenie w kraju hurtowego obrotu napojami alkoholowymi powinny być, w związku z rozwiązaniem spółki cywilnej (...) cofnięte.
Dlatego też decyzją z tej samej daty Minister - powołując się na podstawę prawną z art. 20 ust. 1 i 2 i art. 22 ust. 2 w zw. z art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - cofnął zezwolenia na prowadzenie w kraju obrotu hurtowego winami i miodami pitnymi oraz piwem przez spółkę cywilną (...).
W motywach stwierdzono, że przedmiotowe zezwolenia zostały wydane dla konkretnego podmiotu gospodarczego i uprawnienia z nich wynikające nie mogą być przenoszone na inny podmiot gospodarczy.
Skargę na tę ostatnią decyzję złożył Wojciech P. wnosząc o jej uchylenie i "przywrócenie zezwoleń" na prowadzenie w kraju obrotu hurtowego winami i miodami pitnymi oraz piwem. W motywach skargi Wojciech P. przytacza opisany wyżej ciąg decyzyjny uznając, iż ich konsekwencja była dla niego krzywdząca bowiem i tak stwierdzono, że przedmiotowe zezwolenia są "i tak nieważne tylko, że z innej podstawy prawnej". Skarżący prezentuje konsekwentnie pogląd, że nie każda zmiana wspólników wymaga uzyskania nowej koncesji; jego zdaniem wystarczałby wpisanie np. nowego wspólnika.
Spółki prawa cywilnego mają odmienny charakter od spółek prawa handlowego i w zasadzie nazwa spółki nie odgrywa żadnej roli, a osoby występujące w tej spółce ponoszą odpowiedzialność solidarnie, jak i indywidualnie za zobowiązania. Stwierdzenie nieważności decyzji, a następnie koncesji godzi zarówno w powagę Ministerstwa, jak również w interes skarżącego, który cofnięcie skargi uzależniał od utrzymania w mocy koncesji.