Skarga Leszka O. na decyzję Wojewody B-kiego w przedmiocie utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję kierownika Urzędu Rejonowego w S.
Tezy

1. Przez wykonywanie pracy podporządkowanej w czasie określonym w art. 15 ust. 1 pkt 2 /in principio/ ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ nabywa się prawo do zasiłku niezależnie od tego, czy pracodawca uiszczał składki z tytułu ubezpieczenia społecznego pracownika.

2. Artykuł 15 ust. 1 pkt 2 in fine powyższej ustawy odnosi się tylko do prac /działalności/ wykonywanych nie w ramach stosunku pracy /na przykład członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych, rzemieślnicy, właściciele sklepów itp./; tylko w takiej sytuacji ważne jest, czy były opłacane składki z tytułu ubezpieczeń społecznych.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Leszka O. na decyzję Wojewody B-kiego z dnia 30 października 1990 r. w przedmiocie utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję kierownika Urzędu Rejonowego w S.

Inne orzeczenia o symbolu:
633 Zatrudnienie i sprawy bezrobocia
Inne orzeczenia z hasłem:
Bezrobocie
Ubezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/3

Według danych z karty rejestracyjnej bezrobotnego w Rejonowym Biurze Pracy w S., Leszek O. był ostatnio zatrudniony od dnia 9 listopada 1988 r. do dnia 10 lipca 1989 r. jako pracownik fizyczny w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie Produkcji Prefabrykatów Budownictwa Wiejskiego - Zakład w R. W aktach sprawy znajduje się też zaświadczenie z dnia 5 listopada 1990 r. proboszcza parafii w S., stwierdzające, że Leszek O. pracował przez dwa miesiące, w październiku i listopadzie 1989 r., przy budowie kościoła w S. Na tym zaświadczeniu Inspektorat Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w S. stwierdził, że Leszek O. w okresie swej dwumiesięcznej pracy przy budowie kościoła nie był objęty ubezpieczeniem społecznym.

Leszek O. zarejestrował się jako bezrobotny w dniu 26 stycznia 1990 r. Jak wyjaśnił w swoim odwołaniu od decyzji organu I instancji do organu II instancji, nie zarejestrował się wcześniej, ponieważ był w końcu jesieni 1989 r. zatrudniony jako murarz przy budowie kościoła w S. Od dnia 1 marca 1990 r. Leszek O. pobierał zasiłek dla bezrobotnych w wysokości 120 tysięcy złotych.

Kierownik Urzędu Rejonowego w S., w którego ramach działa Rejonowe Biuro Pracy w S., decyzją z dnia 20 września 1990 r. Nr 9223/6-140/90 orzekł o utracie przez Leszka O. z dniem 1 grudnia 1990 r. prawa do zasiłku dla bezrobotnego. W związku z tym z dniem 1 grudnia 1990 r. ustało również prawo do zasiłku rodzinnego i pielęgnacyjnego, a także uprawnienia do świadczeń społecznych zakładów służby zdrowia. W uzasadnieniu decyzji podano, że na podstawie art. 15 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ dokonano weryfikacji karty rejestracyjnej bezrobotnego. Stwierdzono, że w okresie 12 miesięcy przed zarejestrowaniem się w biurze pracy Leszek O. nie pozostawał w stosunku pracy ani nie podlegał ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzenia innej działalności przez okres co najmniej 180 dni. Z tego powodu utracił prawo do zasiłku dla bezrobotnego.

Leszek O. odwołał się od decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w S. z dnia 20 września 1990 r. do Dyrektora Wojewódzkiego Biura Pracy w B. Stwierdził, że w okresie 12 miesięcy przed zarejestrowaniem się jako bezrobotny w Biurze Pracy przepracował w poprzednim miejscu pracy, to jest w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie Produkcji Prefabrykatów Budownictwa Wiejskiego, 166 dni, czyli zabrakło mu do wymaganych 180 dni tylko 2 tygodni. Jednakże w tym okresie 12 miesięcy przed zarejestrowaniem się w Biurze Pracy jako bezrobotny przepracował także jeszcze dwa miesiące jako murarz przy budowie kościoła w S. Dlatego zresztą nie zarejestrował się wcześniej jako bezrobotny. Podał też, że znajduje się w bardzo trudnych warunkach, brakuje mu bowiem środków na opłacenie komornego i innych wydatków, a jest osobą samotną.

Dyrektor Wojewódzkiego Biura Pracy Urzędu Wojewódzkiego w B., działając z upoważnienia Wojewody B-kiego, decyzją z dnia 30 października 1990 r. Nr B.P. I 9223/66/90 utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Stwierdził, że Leszkowi O. brakuje okresu zatrudnienia wymaganego przez art. 15 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. z tytułu pracy w Przedsiębiorstwie Produkcji Prefabrykatów, stosunek pracy bowiem rozwiązał w dniu 10 lipca 1989 r., a zarejestrował się jako bezrobotny w Rejonowym Biurze Pracy w S. w dniu 26 stycznia 1990 r. Okresu zatrudnienia Leszka O. przy budowie kościoła w S. /październik i listopad 1989 r./ nie można mu zaliczyć, ponieważ pracodawca nie opłacał składek z tytułu ubezpieczeń społecznych.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
633 Zatrudnienie i sprawy bezrobocia
Inne orzeczenia z hasłem:
Bezrobocie
Ubezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)