Utrzymanie i ochrona dróg publicznych i innych dróg ogólnodostępnych, ruch na tych drogach, koleje, lotnictwo cywilne, p
Tezy

Przy istniejącym natężeniu ruchu drogowego i sezonowym jego zakłóceniu na tym odcinku drogi krajowej wskutek zaopatrzenia zakładu przetwórstwa warzyw i owoców, wykonanie kolejnego zjazdu między dwoma już istniejącymi pogorszy niewątpliwie bezpieczeństwo użytkowników tej drogi.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z 26 maja 1996 r. Generalny Dyrektor Dróg Publicznych utrzymał w mocy decyzję Naczelnego Dyrektora Dróg Publicznych w K. z 10 lutego 1998 r. w sprawie niewyrażenia zgody na wykonanie przez skarżących zjazdu z drogi krajowej Nr 728 Grójec-Końskie-Jędrzejów na ich działkę w K., uzasadnioną negatywnym wpływem planowanego zjazdu na przepustowość tej drogi. W uzasadnieniu decyzji organ II instancji dodatkowo zwrócił uwagę na następujące okoliczności:

Każdy dodatkowy zjazd podnosi zagrożenie bezpieczeństwa na drodze i dlatego należy łączyć je zapewniając obsługę sąsiednich działek przez wytyczenie drogi zbiorczej. Działka skarżących ma bezpośrednie połączenie komunikacyjne z drogą krajową przez istniejący zjazd o nawierzchni bitumicznej. Przed podziałem działki na 23 działki, z których jedną nabyli skarżący, nie zasięgano opinii zarządu drogi co do wykonania zjazdu z drogi krajowej na działki i obecnie nie można wymuszać zgody zarządu na zapewnienie dojazdu do działki, zwłaszcza gdy mieściłby się on w bezpośrednim sąsiedztwie zatoki autobusowej.

W świetle art. 29 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ oraz wytycznych projektowania dróg III, IV i V klasy technicznej WPD-2 stanowiących załącznik Nr 2 do zarządzenia Nr 5 Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych z 31 marca 1995 r. w sprawie ustalenia wytycznych projektowania dróg, prawo własności może doznać szeregu ograniczeń.

W skardze do sądu skarżący wnieśli o uchylenie decyzji z powodu naruszenia prawa. Ich zdaniem organ II instancji eksponując bezpieczeństwo ruchu drogowego wypowiedział się odnośnie ustanowienia służebności gruntowej i pominął fakt wyrażenia zgody na zjazd do działki, przez co naruszył art. 77 par. 1 i art. 80 Kpa, a także art. 8 i art. 11 Kpa co do sposobu zbierania i oceny dowodów oraz przekonującego uzasadnienia decyzji. Ponadto eksponowanie wytycznych projektowania dróg jest wadliwe z dwóch powodów: nie zakazują one wykonywania nowych zjazdów i nie są źródłami prawa, co dodatkowo spowodowało naruszenie art. 6 i art. 7 Kpa. Nie można też obarczać strony skutkami braku zasięgnięcia przez burmistrza miasta opinii zarządu drogi przed podziałem działki - będącej mieniem komunalnym - na działki pod budownictwo jednorodzinne, sprzedane następnie osobom fizycznym.

Wnosząc o oddalenie skargi GDDP dodatkowo podkreślił szczególny charakter dróg krajowych określony w art. 5 ust. 1 wymienionej ustawy, obowiązek administracji terenowej organizowania ruchu lokalnego na etapie tworzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i podziału gruntów, nasilenie ruchu samochodowego na tym odcinku drogi krajowej /3 tys. pojazdów na dobę w 1995 r. z tendencją zwyżkową w latach następnych/ i dodatkowe blokowanie na odcinku 1 km drogi krajowej przez samochody ciężarowe sezonowo dostarczające towary do zakładu przetwórstwa owoców i warzyw.

Zgoda na wykonanie zjazdu do działki była natomiast udzielona w 1995 r., gdy istniał zupełnie inny stan faktyczny: działka stanowiła własność komunalną i nie była podzielona, a działka sąsiednia należała do POM w K., co uniemożliwiało inny dojazd do obu działek należących do rodziny K.

Strona 1/2