W art. 5 pkt 6 ustawy z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie /Dz.U. nr 121 poz. 592 ze zm./ nie wymieniono zakresu egzaminów, a jedynie ograniczono się do ogólnego wymogu, a mianowicie złożenia z wynikiem pozytywnym egzaminu na biegłego rewidenta przed Komisją.
Krajowa Rada Biegłych Rewidentów nie wykazała, aby szczegółowy zakres wiedzy w ramach tematów egzaminacyjnych określonych w art. 5a omawianej ustawy, a sprecyzowany w jej uchwałach nr 408 i 409, różnił się od zakresu wiedzy wymaganego w przypadku egzaminu kwalifikacyjnego na biegłego rewidenta przewidzianego w art. 5 pkt 6 ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie.
Krajowa Rada Biegłych Rewidentów decyzją z dnia 1 grudnia 1998 r. utrzymała w mocy swoją poprzednią decyzję z dnia 8 września 1998 r., którą to decyzją odmówiono Beacie N. dokonania wpisu do rejestru biegłych rewidentów.
W uzasadnieniu decyzji podano m.in., iż Beata N. rozpoczęła w roku 1994 procedurę kwalifikacyjną w zakresie ubiegania się o wpis do rejestru biegłych rewidentów na podstawie art. 5 ustawy z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie /dalej zwanej "ustawą"/. Do 16 grudnia 1996 r. w ramach tej procedury zdała 9 egzaminów wymaganych od kandydatów na biegłych rewidentów, określonych w wymaganiach kwalifikacyjnych dla kandydatów na biegłych rewidentów zawartych w uchwale nr 268 Krajowej Rady Biegłych Rewidentów z 25 marca 1997 r. Do dnia dzisiejszego nie zakończyła jednak praktyki, nie odbyła aplikacji ani nie zdała egzaminu końcowego, o których mowa w art. 5 ustawy.
W tym czasie Beata N. uzyskała, na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym /Dz.U. nr 102 poz. 475 dalej zwanej "ustawą o doradztwie"/, wpis warunkowy na listę doradców podatkowych. Następnie zdała egzaminy na doradcę podatkowego wymagane przez ustawę o doradztwie i jej wpis na listę doradców podatkowych stał się wpisem ostatecznym /decyzja Ministra Finansów z 5 sierpnia 1998 r./.
Beata N. wystąpiła do Krajowej Rady Biegłych Rewidentów o wpisanie jej do rejestru biegłych rewidentów na podstawie art. 5a ustawy. Przepis ten stanowi, iż "do rejestru biegłych rewidentów może być wpisany również ten, kto został wpisany, zgodnie z odrębnymi przepisami, na listę doradców podatkowych i złożył z wynikiem pozytywnym egzaminy na biegłego rewidenta w następującym zakresie:
1/ rachunkowość finansowa i sprawozdawczość,
2/ rachunek kosztów i rachunkowość zarządcza,
3/ badanie sprawozdań finansowych i inne usługi biegłego rewidenta".
Krajowa Rada Biegłych Rewidentów odmówiła jednak uwzględnienia tego wniosku stojąc na stanowisku, iż nie spełnia ona wymogów określonych w art. 5a ustawy, ponieważ nie złożyła egzaminów na biegłego rewidenta, o których mowa w tym przepisie.
Zdaniem Krajowej Rady Biegłych Rewidentów ustawa przewiduje dwie drogi uzyskania wpisu do rejestru biegłych rewidentów - spełnienie wymogów określonych w art. 5 ustawy albo na podstawie art. 5a ustawy. Dla każdej z tych dróg przewidziany został odrębny sposób postępowania. Jest on zawarty w ustawie oraz w uchwale nr 268 Krajowej Rady Biegłych Rewidentów z 25 marca 1997 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych dla kandydatów na biegłych rewidentów i uchwale nr 269 Krajowej Rady Biegłych Rewidentów z 25 marca 1997 r. w sprawie egzaminów na biegłych rewidentów /ze zm./ - jeśli chodzi o kandydatów na biegłych rewidentów ubiegających się o wpis na podstawie art. 5 ustawy i w uchwałach: nr 408 Krajowej Rady Biegłych Rewidentów z 24 marca 1998 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych dla doradców podatkowych, którzy ubiegają się o wpis do rejestru biegłych rewidentów oraz nr 409 Krajowej Rady Biegłych Rewidentów z 24 marca 1998 r. w sprawie egzaminów dla doradców podatkowych ubiegających się o wpis do rejestru biegłych rewidentów - w przypadku gdy podstawą wpisu ma być art. 5a ustawy.