W skardze na powyższą decyzję, strona domagając się ponownego rozpatrzenia sprawy, podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie i wskazała że od [...] jest osobą bezdomną.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, powtarzając argumentację zawartą w zaskarżonej do Sądu decyzji. Odnosząc się do wskazanej w skardze kwestii bezdomności strony od dnia [...], organ podkreślił iż skarżący w dniu [...] odebrał osobiście decyzję organu w dotychczasowym miejscu zamieszkania oraz, że z załączonego do akt sprawy pisma Naczelnika Gospodarki Mieszkaniowej Urzędu Miasta I. z dnia 10 października 2011 r. wynika, iż skarżącemu zostanie wskazany lokal (umowa najmu) do końca listopada 2011 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Sąd administracyjny sprawuje kontrolę zaskarżonych aktów prawnych pod względem zgodności z prawem, to jest bada czy kwestionowany akt nie narusza przepisów prawa materialnego lub przepisów postępowania administracyjnego, zaś uwzględnia skargę, eliminując tenże akt z obrotu prawnego tylko wówczas, gdy stwierdzi, że narusza on prawo w stopniu co najmniej mogącym wpływać na wynik sprawy. Orzekając sąd nie może kierować się względami słuszności czy sprawiedliwości społecznej.
W świetle powyższych kryteriów wniesioną skargę należało uznać za uzasadnioną.
Zgodnie z art. 36 pkt 2 lit. n ustawy o pomocy społecznej mieszkanie chronione stanowi jedną z form świadczeń z pomocy społecznej o charakterze niepieniężnym. W myśli zaś art. 53 ust. 1 tej ustawy pobyt w mieszkaniu chronionym może być przyznany osobie, która ze względu na trudną sytuację życiową, wiek, niepełnosprawność lub chorobę potrzebuje wsparcia w funkcjonowaniu w codziennym życiu, ale nie wymaga usług w zakresie świadczonym przez jednostkę całodobowej opieki, w szczególności osobie z zaburzeniami psychicznymi, osobie opuszczającej rodzinę zastępczą, placówkę opiekuńczo-wychowawczą, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, zakład dla nieletnich, a także cudzoziemcowi, który uzyskał w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, może być przyznany pobyt w mieszkaniu chronionym. Mieszkanie chronione jest formą pomocy społecznej przygotowującą osoby tam przebywające, pod opieką specjalistów, do prowadzenia samodzielnego życia lub zastępującą pobyt w placówce zapewniającej całodobową opiekę; mieszkanie chronione zapewnia warunki samodzielnego funkcjonowania w środowisku, w integracji ze społecznością lokalną (art. 53 ust. 2). Z przytoczonych przepisów wynika, że mieszkanie chronione jest niepieniężnym świadczeniem z pomocy społecznej, mającym na celu przygotowanie osoby potrzebującej do samodzielnej egzystencji oraz udzielanie wsparcia osobom, które potrzebują opieki, ale nie wymagają umieszczenia w placówce socjalnej. Biorąc pod uwagę dwoistość celów tej formy pomocy, można podzielić jej odbiorców na dwie grupy. Do jednej zaliczane będą osoby potrzebujące pomocy i opieki stałej lub długoterminowej ze względu na wiek lub stan zdrowia, a do drugiej - osoby wymagające wsparcia doraźnego, ułatwiającego dostosowanie do nowych warunków życia, integracji ze środowiskiem, chodzi tu zwłaszcza o osoby opuszczające rodzinę zastępczą, dom dziecka, placówkę resocjalizacyjną, a także o uchodźców i cudzoziemców objętych ochroną uzupełniającą (patrz Komentarz do art. 53 ustawy o pomocy społecznej Iwony Sierpowskiej, Lex).