Dnia 16 lutego 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz Sędziowie: sędzia WSA Grażyna Malinowska - Wasik sędzia WSA Małgorzata Włodarska (spr.) Protokolant: Magdalena Gadecka po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2006 roku na rozprawie sprawy ze skargi Damiana M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] 2005 r., nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Ł. z dnia [...] 2005 r., Nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia [...] 2005 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO) w B. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Ł. z dnia [...] 2005 r., którą to decyzją odmówiono skarżącemu Damianowi M. przyznanie zaliczki alimentacyjnej. Uzasadniając swoją decyzję, SKO wykazało, że skarżący w myśl art. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228, poz. 2255; z późn. zm.) nie jest osobą uczącą się pomimo, że kontynuuje naukę, bowiem za osobę uczącą się ustawodawca uznaje osobę pełnoletnią ucząca się, nie pozostającą na utrzymaniu rodziców, w związku z ich śmiercią lub z zasądzeniem od rodziców na jej rzecz alimentów, jeżeli wyrok sądu orzekający alimenty został wydany przed osiągnięciem pełnoletniości przez osobę uczącą się. Z zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika natomiast, że skarżący ma zasądzone alimenty tylko od ojca i dlatego nie nabył uprawnień do świadczenia.
W skardze na powyższą decyzję skarżący Damian M. podniósł, że na podstawie art. 7 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych (Dz. U. Nr 86 , poz. 732), zwaną dalej: "ustawa o zaliczce alimentacyjnej", zaliczka alimentacyjna przysługuje osobie, która jest wychowywana przez osobę samotną do 24-go roku życia ,jeżeli uczy się w szkole, lub szkole wyższej.
W odpowiedzi na skargę SKO wniosło o jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie z uwagi na naruszenie przez organy obu instancji przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, polegające na błędnej interpretacji przepisów prawa. Wskazać należy, iż bez wątpienia materialno-prawną podstawą rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest ustawa z dnia 22 kwietnia 2005 r. o zaliczce alimentacyjnej (cyt. powyżej).
Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 tej ustawy zaliczka alimentacyjna przysługuje osobie uprawnionej do ukończenia 18-go roku życia, albo w przypadku, gdy uczy się w szkole, lub szkole wyższej do ukończenia 24-go roku życia. Poza sporem pozostaje to, że skarżący jest osobą, która ukończyła 18 lat, a nie ukończyła jeszcze 24 lat (urodził się 14.07.1984) oraz, że uczy się w szkole wyższej. Wobec czego, mając na uwadze brzmienie przepisu art. 7 (zacyt. powyżej) należy ustalić, czy skarżący jest "osobą uprawnioną".
Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 5 ustawy o zaliczce alimentacyjnej zwrot "osoba uprawniona" oznacza osobę uprawnioną do świadczenia alimentacyjnego na podstawie tytułu wykonawczego, którego egzekucja jest bezskuteczna, jeżeli:
a) osoba uprawniona jest wychowywana przez osobę samotnie wychowującą dziecko, w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
b) osoba uprawniona jest wychowywana przez osobę pozostającą w związku małżeńskim z osobą, która przebywa w zakładzie karnym powyżej 3 miesięcy, albo jest całkowicie ubezwłasnowolniona;
c) jest osobą uczącą się, w rozumieniu przepisów oświadczeniach rodzinnych.
Wskutek błędnego zinterpretowania powyższych przepisów ustawy o zaliczce alimentacyjnej przez organy administracji orzekające w niniejszej sprawie nie dokonano ustaleń w zakresie spełnienia przez skarżącego warunków wynikających z art. 2 pkt 5 lit. "a" i "b" ustawy o zaliczce alimentacyjnej. Bezzasadnie przyjęto, że w sytuacji, w jakiej znajduje się skarżący, należy zbadać wyłącznie to, czy jest on "osobą uczącą się" w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych, a więc, czy spełniona jest w jego przypadku przesłanka wynikająca tylko z art. 2 pkt 5 lit. "c" ustawy o zaliczce alimentacyjnej. Taka interpretacja przepisów jest błędna.
W uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia organ nie wyjaśnił dlaczego przyjął właśnie taką interpretację przepisów.
Ponownie rozpoznając sprawę organ administracji zobowiązany będzie poczynić ustalenia w zakresie wskazanym powyżej, tj. co do spełnienia przez skarżącego przesłanek z art. 2 pkt 5 lit. "a" i "b" ustawy o zaliczce alimentacyjnej i stosownie do uzyskanych informacji, ponownie rozważyć możliwość przyznania świadczenia, dając wyraz przeprowadzonym rozważaniom w uzasadnieniu orzeczenia.
Mając powyższe na uwadze, orzeczono na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 p.p.s.a.), jak w pkt 1 wyroku, a na podstawie art. 152 tej ustawy, jak w pkt 2 wyroku.