Sprawa ze skargi Prokuratora Rejonowego w S. na Uchwałę Rady Miejskiej w Ł. w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Klotz Sędziowie: Sędzia WSA Renata Owczarzak Sędzia WSA Jarosław Wichrowski (spr.) Protokolant Asystent sędziego Agnieszka Zakrzewska-Wiśniewska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 marca 2017 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w S. na Uchwałę Rady Miejskiej w Ł. z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/7

Uchwałą nr XII/105/16 z dnia 17 lutego 2016 r. Rada Miejska w Łabiszynie, na podstawie art. 11a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r. poz. 856 ze zm., dalej zwana także ustawą) przyjęła gminny program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Łabiszyn w 2016 roku.

Uchwała ta została zaskarżona przez Prokuratora Rejonowego w Szubinie, który wniósł o stwierdzenie jej nieważności zarzucając jej istotne naruszenie prawa, tj.:

1. art. 11a ust. 2 pkt 6 w zw. z art. 11a ust. 4 ustawy poprzez zaniechanie precyzyjnego wskazania, wbrew upoważnieniu ustawowemu, w § 10 załącznika do zaskarżonej uchwały, podmiotów, którym powierzona zostaje realizacja zadań związanych z usypianiem ślepych miotów, podczas gdy wykładnia celowościowa przepisu art. 11a ustawy, który należy interpretować w powiązaniu z jej art. 11, prowadzi do wniosku, że dla skutecznej realizacji zadań własnych gminy polegających na zapewnieniu opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz ich wyłapywaniu właściwym jest określenie w sposób konkretny sposobu realizacji tych zadań;

2. art. 11a ust. 2 pkt 6 w zw. z art. 4 pkt 16 ustawy poprzez zapewnienie, z przekroczeniem upoważnienia ustawowego, w § 10 ust. 2 pkt 1 załącznika do zaskarżonej uchwały, usypiania wyłącznie ślepych miotów psów i kotów, podczas gdy ani przepis art. 11a ustawy regulujący kwestie opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt nie dawał upoważnienia do ustanowienia takiego ograniczenia;

3. art. 11a ust. 2 pkt 6 w zw. z art. 4 pkt 16 ustawy poprzez zapewnienie, z przekroczeniem upoważnienia ustawowego, w § 10 ust. 2 pkt 1 załącznika do zaskarżonej uchwały, usypiania zwierząt wyłącznie do 5 dnia życia, podczas gdy przepis art. 11a ustawy nie dawał upoważnienia do ustanowienia takiego ograniczenia;

4. art. 11a ust. 2 pkt 6 w zw. z art. 4 pkt 16 ustawy poprzez zapewnienie, z przekroczeniem upoważnienia ustawowego, w § 10 ust. 2 pkt 4 załącznika do zaskarżonej uchwały, usypiania ślepych miotów psów i kotów wyłącznie właścicielom zwierząt, którzy są mieszkańcami gminy Łabiszyn, podczas gdy przepis art. 11a ustawy nie dawał upoważnienia do ustanowienia takiego ograniczenia;

5. art. 11a ust. 2 pkt 2 ustawy poprzez ogólnikowość zapisów § 6 pkt 1 i 2 załącznika do zaskarżonej uchwały wskutek zaniechanie podania konkretnego sposobu działania w zakresie ustalania miejsc, w których przebywają koty wolno żyjące i określenia listy społecznych opiekunów (karmicieli) oraz miejsc i częstotliwości dokarmiania tych zwierząt;

6. art. 42 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 4 i art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 296 ze zm.) poprzez zaniechanie opublikowania w wojewódzkim dzienniku urzędowym uchwały, pomimo że uchwała zawierająca normy o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, jest aktem prawa miejscowego.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu organ wskazał, że:

Strona 1/7