Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy R. w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędziowie sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek (spr.) sędzia WSA Leszek Tyliński Protokolant asystent sędziego Jacek Grzegorzewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lipca 2018 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w I. na uchwałę Rady Gminy R. z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej: § 1 ust. 3, § 2 pkt 4, § 2 pkt 10, § 9 ust. 2, § 16, § 17, § 27 ust. 1 pkt 1, § 28 ust. 4, § 29, § 39, § 46 ust. 2, § 53 i § 54, 2. w pozostałym zakresie oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Prokurator Rejonowy w Inowrocławiu złożył skargę na uchwałę nr XXVII/208/2009 Rady Gminy Rojewo z dnia 12 listopada 2009 r. w sprawie Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków obowiązujący (ogłoszonej w Dzienniku Urzędowym Województwa Kujawsko - Pomorskiego z 2009 r., nr 131, poz. 2309 r.) - zaskarżając ją w całości. Wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały, zarzucając, że: zamieszczone w niej przepisy wykraczają poza ustawowe upoważnienie, uchwała zawiera powtórzenia przepisów ustawowych oraz definiuje pojęcia zawarte już w ustawie upoważniającej w sposób odmienny.

W uzasadnieniu skarżący Prokurator wskazał, że podejmując zaskarżoną uchwałę Rada Gminy poza przytoczonym przepisem art. 19 ust. 1 i 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 328 ze zm.), powołała się na art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 446 ze zm.) nie stwarzającym samodzielnie możliwości wydania przez radę aktu o powszechnie obowiązującym charakterze, który musi znaleźć uzasadnienie w przepisach materialnego prawa administracyjnego. Treść uchwały powinna zdaniem skarżącego ściśle odpowiadać ustawowemu upoważnieniu i zawierać określone w ustawie rozstrzygnięcia. Na gruncie zaskarżonej Prokurator odniósł powyższe uchwały do zapisów zawartych w § 1 ust. 3 oraz w § 2 pkt 4 (omyłkowo w skardze wskazano pkt 2). Zdaniem skarżącego § 1 ust. 3 uchwały, wyłączając odbiorców podłączonych do kanalizacji sanitarnej będącej własnością Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej Jezuicka Struga, nie tylko w sposób niedopuszczalny wyklucza niektórych odbiorców, ale inkorporuje niesprecyzowane postanowienia niesprecyzowanego aktu obowiązującego w Spółdzielni. Zaskarżony § 2 konkretyzuje zaś w sposób nieuprawniony pojęcie "przedsiębiorstwa".

Jako wykraczające poza ustawowe upoważnienie ocenić należy, zdaniem skarżącego, zapisy zawarte w: § 9 ust. 2, § 11, § 16 ust. 1, § 27 ust. 1 pkt 1 §, § 28 ust. 4, § 29, § 46 ust.2 i § 54. Ponadto Prokurator uznał jako istotnie naruszający prawo - przepis § 2 w punktach od 2 do 4 i od 7 do 11 Regulaminu zawierający definicję pojęć "odbiorca", "przedsiębiorstwo", "wodomierz wewnętrzny", "wodomierz dodatkowy", "wodomierz własny", "osoba ubiegająca się o przyłączenie do sieci". W ocenie skarżącego definiowanie pojęć bez upoważnienia ustawowego prowadzi do niejasności całej uchwały. Za naruszające hierarchię aktów prawnych (przyznanie pierwszeństwu przepisom uchwały przed aktami wyższego rzędu) skarżący uznał przepisy § 7 oraz § 53. Za nieważne Prokurator uznał ponadto przepisy § 16 ust. 2 i § 17 Regulaminu - dotyczące wygaśnięcia umowy, albowiem kwestie te pozostawione zostały z woli ustawodawcy samym stronom umowy.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy Rojewo podniosła, że w ramach autokontroli podjęto już czynności zmierzające do usunięcia wskazanych naruszeń prawa. Z tego względu Rada Gminy wniosła o nieobciążanie Gminy kosztami postępowania sądowego.

Strona 1/6