Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA: Jerzy Bortkiewicz Sędzia WSA: Krzysztof Gruszecki (spr.) Sędzia WSA: Renata Owczarzak Protokolant Magdalena Gadecka po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi Wiesławy O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] 2005 r., nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej oddala skargę
Decyzją z [...] 2005 r., Nr [...] Prezydenta Miasta T. na podstawie art. 7, art. 8 i art. 9 ustawy z 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz.U. Nr 86, poz. 732), Rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z 7 czerwca 2005 r. w sprawie wzoru wniosku o ustalenie prawa do zaliczki alimentacyjnej oraz odpowiednich zaświadczeń (Dz.U. Nr 105, poz. 882) oraz art. 108 i art. 163 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) przyznał Wiesławie O. zaliczkę alimentacyjną dla Eweliny O.. w kwocie 300,00 zł miesięcznie na okres od [...] 2005 r. do [...] 2005 r.
Odwołując się od decyzji Prezydenta Miasta T. Wiesława O. zakwestionowała okres, na jaki przyznano świadczenie, prosząc jednocześnie o przyznanie zaliczki alimentacyjnej do czasu ukończenia przez córkę nauki zawodu.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T., po rozpoznaniu odwołania Wiesławy O. decyzją z [...] 2005 r., Nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
Kolegium uzasadniając swoje stanowisko, wśród szczegółowo przywołanych przepisów stanowiących podstawę rozstrzygnięcia, wskazało m.in. na art. 7 ust. 1 ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej zgodnie, z którym zaliczka alimentacyjna przysługuje do ukończenia 18 roku życia albo, w przypadku, gdy osoba uprawniona uczy się w szkole lub szkole wyższej, do ukończenia 24 roku życia.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. skarżąca przedstawiła swoją trudną sytuację materialną i zakwestionowała okres, na jaki zostało przyznane jej świadczenie alimentacyjne gdyż, córka rzeczywiście nie uczy się w szkole, ale pobiera praktyczna naukę zawodu, co zdaniem skarżącej winno być traktowane jak nauka w szkole.
W odpowiedzi na skargę organ II instancji wniósł o oddalenie skargi powołując się na tożsame argumenty jak w zaskarżonym orzeczeniu. Organ wskazał, iż córka skarżącej nie pobiera nauki w szkole w rozumieniu przepisu art. 3 pkt 18 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Z akt sprawy wynika, że Ewelina O. uczy się zawodu w zakładzie fryzjerskim, a więc nie uczęszcza do szkoły. Tym samym nie są spełnione ustawowe przesłanki warunkujące przyznanie zaliczki alimentacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści przepisu, art. 1 ustawy z dnia 25.07.2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269), Sąd sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że Sąd rozpoznając skargę ocenia czy zaskarżona decyzja nie narusza przepisów prawa materialnego bądź przepisów postępowania administracyjnego. Natomiast zgodnie z art. 3 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sądy administracyjne orzekają w sprawach skarg na decyzje administracyjne; postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę, co do istoty; postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; inne niż określone wyżej akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.