Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Renata Owczarzak Sędzia WSA Małgorzata Włodarska Protokolant starszy sekretarz sądowy Dominika Znaniecka po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 marca 2015 r. sprawy ze skargi D. W. działającego przez opiekuna prawnego A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji w sprawie pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] października 2014 r., nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia [...], nr [...], działający z upoważnienia Starosty [...] Kierownik Działu Pomocy Rodzinie Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w S., orzekł o zmianie decyzji nr [...] z dnia [...] w ten sposób, że odmówił D. W. (skarżącemu) od dnia 1 września 2014 r. dalszej wypłaty pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji przytoczył brzmienie właściwego w sprawie przepisu art. 88 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej oraz stwierdził, iż w związku ze zmianą sytuacji prawnej skarżącego, polegającą na jego całkowitym ubezwłasnowolnieniu, zasadna jest odmowa kontynuowania wypłaty pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki, do której skarżący był uprawniony na podstawie sporządzonego dla niego indywidualnego programu usamodzielniania z dnia 21 kwietnia 2011 r. W ocenie organu osoba nieposiadająca zdolności do czynności prawnych nie jest w stanie kontynuować procesu integracji ze środowiskiem oraz realizowania indywidualnego programu usamodzielniania.
Od powyższej decyzji, pismem z dnia 20 października 2014 r. działająca w imieniu skarżącego opiekun prawny A. K. wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. W uzasadnieniu odwołania stwierdziła, iż skarżący nie posiada domu rodzinnego oraz cierpi na upośledzenie umysłowe zdiagnozowane w dzieciństwie. Fakt ukończenia Specjalnej Zasadniczej Szkoły Zawodowej w S. pozwolił mu na osiągnięcie względnej samodzielności w podstawowych czynnościach życia codziennego, a przebywanie i funkcjonowanie w środowisku szkolnym stanowi o jego rozwoju. Skarżący kontynuuje naukę zawodu pomocnika hotelarza, w dni nauki szkolnej przebywa w internacie szkoły. W obliczu trudnej sytuacji dochodowej skarżącego przedmiotowe świadczenie pozwoliłoby mu, jak podnosi opiekun prawny, opłacić wydatki związane z podstawowymi potrzebami (opłaty za mieszkanie, internat, wyżywienie, leki, transport). Jak podnosi opiekun prawny, ogólna sytuacja jej podopiecznego ulega stałej poprawie - skarżący wypełnia założenia indywidualnego programu usamodzielniania (systematycznie uczęszcza na zajęcia w placówce oświaty, mieszka w wynajmowanym mieszkaniu, funkcjonuje w środowisku rówieśników) oraz sukcesywnie pogłębia swój rozwój w stopniu, w jakim pozwala mu na to jego upośledzenie. Odmowa przedmiotowego świadczenia, w ocenie opiekuna prawnego, zniweczy dotychczasowe efekty, jakie zostały osiągnięte wspólną pracą ze skarżącym oraz będzie stanowiła przeszkodę dla kontynuowania procesu jego usamodzielniania.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało decyzję organu I instancji w mocy. Organ odwoławczy przytoczył brzmienie właściwych w sprawie przepisów oraz potwierdził stanowisko wyrażone w decyzji organu I instancji - uznał ubezwłasnowolnienie całkowite skarżącego za przeszkodę dla kontynuowania procesu usamodzielnienia, integracji ze środowiskiem oraz realizowania indywidualnego programu usamodzielnienia z racji na niezdolność skarżącego do realizowania założeń przedmiotowego programu.