Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Sędziowie: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Sędzia WSA Grzegorz Saniewski (spr.) Protokolant Asystent sędziego Bartosz Kornalewicz po rozpoznaniu w na rozprawie w Wydziale II w dniu 11 maja 2010 r. sprawy ze skargi Rady Miejskiej w I. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...]nr [...] w przedmiocie ustalenia zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych oddala skargę
II SA/Bd 305/10
Uzasadnienie
Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym Nr 2/2010 z dnia 5 lutego 2010 r. Wojewoda Kujawsko-Pomorski stwierdził nieważność uchwały Nr XXXIX/567/09 Rady Miejskiej Inowrocławia z dnia 29 grudnia 2009 r. zmieniającej uchwałę w sprawie zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie Miasta Inowrocławia.
Wskazaną uchwałą Rada Miejska Inowrocławia (dalej jako: "Rada Miejska") dokonała zmiany w wydanej na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r., Nr 70, poz. 473 ze zm., dalej jako: "ustawa o przeciwdziałaniu alkoholizmowi") uchwale Nr XII/156/2003 Rady Miejskiej Inowrocławia z dnia 26 września 2003 r. w sprawie zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie Miasta Inowrocławia (Dz. Urz. Woj. Kujawsko-Pomorskiego Nr 154, poz. 2050 ze zm.), w ten sposób, że w § 1 uchwały z 26 września 2003 r., po pkt 2 dodano punkt 3 o następującej treści: "Postanowienia pkt 2 nie mają zastosowania do przedsiębiorców spełniających łącznie następujące warunki:
a) zezwolenie na sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży wygasło,
b) przedsiębiorca zamierzający kontynuować działalność w punkcie sprzedaży i w zakresie określonym w zezwoleniu, które wygasło, ubiega się o wydanie zezwolenia na kolejny okres,
c) w okresie ważności zezwolenia, o którym mowa w lit. a, powstały obiekty, o których mowa w pkt 2."
Uzasadniając potrzebę dokonania powyższej zmiany Rada Miejska wyjaśniła, że ma ona na celu zapewnienie stabilności działania małym i średnim przedsiębiorcom, którzy działalność połączoną ze sprzedażą i podawaniem napojów alkoholowych (gastronomia, handel) prowadzą od wielu lat i nie mają wpływu na powstanie nowych obiektów chronionych w ich sąsiedztwie. Zdarza się bowiem, że w trakcie ważności udzielonego im zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, uruchamiane są w najbliższej okolicy niepubliczne przedszkola, szkoły, trwale wydzielone place zabaw, które po niedługim czasie mogą być likwidowane.
Rozstrzygnięciem nadzorczym Nr 2/2010 z dnia 5 lutego 2010 r. Wojewoda stwierdził nieważność uchwały z dnia 29 grudnia 2009 r.
W uzasadnieniu podniósł, że akt prawa miejscowego powinien być tworzony w oparciu o ogólne zasady prawa, w tym zasadę równego traktowania wszystkich podmiotów. Tymczasem § 1 pkt 2 kwestionowanej uchwały stawia w sytuacji uprzywilejowanej wszystkie te podmioty, dla których zezwolenie wygasło, a które uzyskując nowe zezwolenie kontynuują dalszą działalność. Organ nadzoru skłonny jest uznać argumentację Rady Miejskiej, zawartą w uzasadnieniu uchwały, że niezasadnym byłoby wygaśnięcie zezwolenia na sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych wskutek powstania placówek czy obiektów wymienionych w uchwale z 26 września 2003 r. w czasie trwającego zezwolenia. Jednak nie jest uzasadnione, iż w momencie wygaśnięcia zezwolenia i przystąpienia do procedury udzielenia nowego zezwolenia w tym zakresie, podmiot, który prowadził dotychczas działalność był w sytuacji uprzywilejowanej w stosunku do innego podmiotu występującego o zezwolenie na taką działalność w tym samym miejscu. Tym samym § 1 pkt 2 uchwały z 29 grudnia 2009 r. jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP.